Και έκλεισες οριστικά το δρόμο προς την έξοδο. Δεν δέχτηκες πότε σου υποδείξεις. Όλες αυτές οι αντιφάσεις που προσπάθησαν να σε σκοτώσουν τώρα απλά σε ακολουθούν. Όμως θυμάσαι «τα λόγια», είχες πει, «δεν αποτελούνε από μόνα τους όραμα». Ποτέ δεν κατόρθωσαν να ξεπεράσουν όλα εκείνα που φαντάστηκες, τα όνειρα που σε συνεπήραν . Και σταμάτησες να μονολογείς στο διάδρομο, έκλεισες τις πόρτες να μην μπαίνει άλλο φως.
Ταραχές στην άλλη άκρη. Δεν ωφέλησαν όλους τα «νέα μέτρα». Κι εσύ τάχα έδειξες ότι σε ενδιαφέρει. Για μερικές στιγμές μόνο. Ύστερα έκλεισες πάλι τα μάτια και αποκοιμήθηκες πλάι στους βολεμένους και στη μίζερη καθημερινότητα. Κράτησες τις αποστάσεις σου βέβαια, πήρες μέτρα για την ταφή τους. Όμως αποκοιμήθηκες, ξέρεις και αυτό δεν αλλάζει. Σταμάτησες να κοιτάζεις αληθινά, απλά γυρίζεις το κεφάλι αδιάφορα.
Αναταράξεις ξανά παντού. Ήρθε η ώρα να σηκωθείς. Θα ξυπνήσεις και θα είναι αλλιώς. Όλα εκείνα που παράτησες, όλα εκείνα που άφησες να δουλεύουν για σένα. Σταμάτησες να βλέπεις το όραμά σου ως μία ακόμα υπερβολή και αποφάσισες ότι έφτασε επιτέλους η στιγμή να το ακολουθήσεις ως το άπειρο. Πρέπει να κάνεις τα στάχυα στην άκρη, ίσως να κόψεις και μερικά. Μετά να βουτήξεις και τα ρεύματα θα σε οδηγήσουν εκεί.
Οι εικόνες θυμίζουν κάτι από τότε που ήσουνα παιδί; Το μυαλό σου γυρίζει γυρίζει και δεν λέει να ησυχάσει. Η μουσική είναι που ζαλίζει το νευρικό σου σύστημα; Ο καθρέφτης χαμογελάει συνέχεια μαζί σου. Και μήπως σε νοιάζει που τα πάντα περιστρέφονται διαρκώς; Ανυπομονείς να έρθει η μέρα που θα φτάσεις. Και τότε θα δεις. Και τότε θα ακούσεις. Όμως, ξέρεις, τελικά..
Ποιος κυβερνάει αυτόν τον τόπο; Αυτόν τον τόπο τον κυβερνάει το παρακράτος των ΜΜΕ, οι διακινητές των σκέψεων. Ποιος είναι επικίνδυνος για την Δημοκρατία; Ο ανώνυμος που γράφει ή καταγγέλλει ή ορισμένες φορές βρίζει στις αναρτήσεις ή οι επώνυμες στήλεςτων ανομολόγητων επιθυμιών;
Το διαδίκτυο είναι ο καθρέφτης της κουβέντας της παρέας, των καφενείων, όλων των σκέψεων που τα κόμματα, τα ΜΜΕ, οι συνδικαλιστές των ΔΣ, δεν θέλουν να ακούγονται. Αυτό είναι που ενοχλεί, η κοινοποίηση του Άι σιχτίρ στο πλήθος.
Πολλοί θα υπερασπιστούν τη καρέκλα των μύχιων φιλοδοξιών με την καταγγελία της ανωνυμίας. Τα ανώνυμα σχολιάκια τύπου “ποιος…..” των έγκριτων ΜΜΕ, της προβολής ανύπαρκτων συναντήσεων ή του φλιταρίσματος των ειδήσεων, τι είναι; Αδέσμευτη και έγκριτη δημοσιογραφία;
Η μεγαλύτερη κατάκτηση και επανάσταση είναι το πληκτρολόγιο και επειδή τα δάχτυλα δεν ελέγχονται, ενοχλεί. Τόσο απλά.
ΥΓ.Υπάρχουν μπλογκς που δεν συμφωνώ, δεν διαβάζω ή και αποδοκιμάζω, όπως ακριβώς και κανάλια, τύπος, απόψεις, βιβλία, πεποιθήσεις, άνθρωποι, δεν επιθυμώ όμως την εξαφάνισή τους, απλά γιατί το μόνο που επιδιώκω είναι να λέω την άποψή μου. Τρομάζει την στάνη των σκέψεων η ελεύθερη άποψη, απλά δεν μπορεί να κάνει τίποτα, ας το συνηθίσει λοιπόν…
Και έκλεισες οριστικά το δρόμο προς την έξοδο. Δεν δέχτηκες πότε σου υποδείξεις. Όλες αυτές οι αντιφάσεις που προσπάθησαν να σε σκοτώσουν τώρα απλά σε ακολουθούν. Όμως θυμάσαι «τα λόγια», είχες πει, «δεν αποτελούνε από μόνα τους όραμα». Ποτέ δεν κατόρθωσαν να ξεπεράσουν όλα εκείνα που φαντάστηκες, τα όνειρα που σε συνεπήραν . Και σταμάτησες να μονολογείς στο διάδρομο, έκλεισες τις πόρτες να μην μπαίνει άλλο φως.
