Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2008

Αποθήκες


Στεκόταν όρθιος και κοίταζε. Μόνος, ανέκφραστος και σκεπτικός. Οι άνθρωποι του λιμανιού τον γνώριζαν καλά. Έτσι νόμιζαν τουλάχιστον. Εκείνος τους ήξερε, καλύτερα από ότι τους είχε δώσει να καταλάβουν. Και η ζωή κυλούσε..

Ο Χάρι είχε δυο κόρες. Παντρεμένες με ναυτικούς, βολεμένες. Δεν την ήθελε τη θάλασσα. Τη φοβόταν, την απέφευγε. Κι εκείνη.. τον άφηνε ήσυχο, στην παραξενιά του, βυθισμένο στις σκέψεις του. Δεν τον ενοχλούσε. Η μόνη επαφή που είχαν ήταν τα απογεύματα, στο καφενείο των ναυτικών, στο λιμάνι.

Έμπαινε πάντα σκυθρωπός, με το καπέλο χαμηλωμένο και την εφημερίδα παραμάσχαλα. Κοίταζε γύρω, τους αδιάφορους ανθρώπους. Στεκόταν έπειτα στο παράθυρο και την κοίταζε. Χρόνια τώρα οι ίδιες κινήσεις, η ίδια ρουτίνα. Την εφημερίδα δεν τη διάβαζε. Την άνοιγε μόνο και την παρατούσε κάπου εκεί δίπλα. Ήταν η συντροφιά του. Τον βοηθούσε να ξεπερνά τη μοναξιά του και συγχρόνως να αποφεύγει την κατήφεια των άλλων.

Ο Χάρι παράτησε τη μουσική γιατί σιχάθηκε τους μουσικούς και τους προαγωγούς. Μα περισσότερο τους άξεστους τραγουδιστές. Διψούσαν για δόξα, χαμογελούσαν μόνο όταν έβλεπαν το χρώμα του χρήματος. Του στοίχησε πολύ η διάλυση του γκρουπ. Τα βρόντηξε όλα ένα βράδυ και έφυγε. Τους μάζεψε στην αποθήκη, όπου είχε αφήσει ένα σημείωμα και τίποτα άλλο. Ήταν σαν τώρα, ήταν σαν πάντα.. Συνοπτικός. Όπως τα λόγια, όπως οι μουσικές του.

Δυο λέξεις τον χώριζαν από την ελευθερία του. «Γειά χαρά», έγραψε και έφυγε. Κανείς τους δεν τον έψαξε. Εκείνος τράβηξε προς το άγνωστο. Περπάτησε πολύ και πάντοτε κοιτώντας προς τα πάνω, το Βορρά. Μέχρι που χάθηκε η σκιά του στον ορίζοντα. Και ο ήλιος είδε ότι ήρθε η ώρα να δύσει. Και έγινε έτσι.

Στα μάτια του, όμως, όλα ξημέρωναν. Αυτή η αυγή ήταν δική του. Η μέρα που θα έκανε την δική του αρχή. Στα σαράντα. Έκοψε το κάπνισμα, σταμάτησε να ακούει μπλουζ. Παντρεύτηκε, έκανε τρία παιδιά. Έχασε τη γυναίκα του, στη γέννηση της δεύτερης τους κόρης. Την αγαπούσε πολύ, μα δεν την έκλαψε. Ο γιός του κάηκε ζωντανός. Μια ωραία ημέρα της Άνοιξης πήραν φωτιά οι σόλες, στο κατάστημα υποδημάτων που δούλευε, από το πρωί ως το βράδυ, σαν είλωτας. Αποθηκάριος. Δεν πρόλαβε να δει το φως.

Ο Χάρι έλεγε από μικρός: «..τελικά, μόνο η θάλασσα θα μείνει δίπλα μου». Το είπε τόσες πολλές φορές, θαρρείς το ευχόταν στον εαυτό του. Γεννήθηκε στο κατάστρωμα. Η μάνα του έκανε συνέχεια ταξίδια με πλοία. Βάλθηκε να γυρίσει τον κόσμο, όταν έχασε τους δικούς της. Ο πατέρας του μάλλον ήταν εργάτης, σε κάποιο λιμάνι. Ούτε εκείνη ήξερε να του πει. Την έφαγε η θάλασσα, πνίγηκε στη μέση του ωκεανού.

Σήμερα δεν έχει κύμα. Εκείνη τον περιμένει, χρόνια τώρα. Σίγουρη μα και υπομονετική. Ο Χάρι αποφάσισε επιτέλους να της πει το τραγούδι που είχε γράψει, πριν χρόνια, για κείνη. Κι αφού αφέθηκε στην αγκαλιά της, άρχισε να της το τραγουδά. Τα κοράλια ήξεραν το σκοπό και συνόδευσαν, με τη σειρά τους. Περίμεναν τόσο καιρό αυτή τη μέρα. Μαζί και τα φύκια, οι αστερίες, οι αχινοί. Τα ψάρια χόρεψαν στον δικό του ρυθμό και τα κοχύλια ανέβηκαν στην επιφάνεια, να δουν το θέαμα. Όλος ο βυθός ήταν δικός του. Όλη η πλάση του ανήκει! Αυτή ήταν η αμοιβή του Χάρι. Ζαλίστηκε έπειτα και αποκοιμήθηκε δίπλα στις άγκυρες.

Οι ναυτικοί στέκονταν όρθιοι και κοίταζαν. Εκείνος πάντα μόνος, ανέκφραστος και ..σκεπτικός. Δεν τον γνώριζαν καλά. Δεν τον έμαθαν ποτέ τους. Δεν τους έδωσε την άδεια να τον γνωρίσουν. Εκείνος τους ήξερε καλύτερα από ότι τους είχε δώσει να καταλάβουν. Και η ζωή κυλούσε..

26 σχόλια:

Mara Lisha είπε...

Καλησπέρα Wert. Πολύ ουσιώδες Post.
Δεν είναι αστείο που υπάρχουν άνθρωποι που δεν τους γνωρίζεις ποτέ αλλά τους βλέπεις κάθε μέρα; Που περνάνε από δίπλα σου και δεν ξέρεις ούτε το όνομα τους; Τελικά πόση μοναξιά υπάρχει γύρω μας και δεν την νιώθουμε.

Ο Χάρι τελικά είχε δυο ή τρία παιδιά;

busy bee είπε...

Καλησπέρα wert01gf!
Με έστειλες πάλι, με την καλή έννοια!
Είναι η μοναξιά που κρύβουμε μέσα μας, είναι οι θάλασσα, είναι η μουσική πίσω από όλα???...δεν ξέρω!
Μ`άρεσε!

Spy είπε...

Ζηλέψατε τη δόξα του Καββαδία μου φαίνεται...

thamnos είπε...

Γεία σου Βερτ, ωραίο το ανάγνωσμα και αρκετά μοναχικό.
Αγαπάω την θάλασσα αλλά από την στεριά, την μοναξιά όμως οχι.

wert01gf είπε...

@Mara Lisha, μπορείς να το πεις και αστείο, μπορείς και σοβαρό. Τρία παιδιά (2 κορίτσια, 1 αγόρι) είχε ο Χάρι. Δεν σας τα γνώρισα;
@busy bee, είμαι πολύ χαρούμενος αν τα κατάφερα όντως. Ήθελα να μας στείλω όλους κάπου αλλού.
@Spy, ποιός είναι αυτός ο Καββαδίας; Τον γνωρίζετε προσωπικά, να μου τον συστήσετε;
@thamnos, τη μοναξιά πολλοί εμίσησαν, τον μοναχό ουδείς! (;) ..κάπου έχω κάνει λάθος.

lena_zip είπε...

Και η ζωή κυλούσε...
Μήπως έτσι δεν γίνεται πάντα.
Όλα μας αγγίζουν τόσο όσο διαρκούν οι ειδήσεις των 8. Μετά η ζωή συνεχίζει. Υπάρχουν όμως κι άνθρωποι που πάντα κάτι κρατάνε από κάθε τους βίωμα, από κάθε τι που ακούνε ή βλέπουνε.

Ατίθασος ενήλικας είπε...

Οι φουρτούνες μέσα και έξω είναι ίδιες και πρέπει να είσαι καπετάνιος σε όλες

beth είπε...

Δες ! τι όμορφα που γράφεις wert.
έκατσα σπίτι και το διάβασα ξανά με κλειστό το Msn και ήταν όμορφο.
Γράφεις τόσο.. κλασσικά και σπουδαία. Σχεδόν δε μπορώ να πιστέψω πως είναι δικό σου (με κάθε σεβασμο και εκτίμηση).
Μια μέρα που θα γλινω μεγάαααλη συγγραφέας (και εγω) θα γίνεις (και εσυ).
Δε θα σχολιάσω για το περιεχόμενο του κειμένου, ήταν πολύ περιεκτικό.

aKanonisti είπε...

Το διάβασα για τρίτη φορά....
Δεν είχα σχόλιο να γράψω...
Είναι υπέροχο...

wilma είπε...

E μα καλά το λέω ότι είσαι παράξενος άνθρωπος wert! Αποκαλύπτεις εξαιρετικές πτυχές, που μέχρι πρότινος κρατούσες καλά φυλαγμένες. Πολύ ωραίο κείμενο.

kat. είπε...

όμορφη η ιστορία του χάρι!
κάθε τι που περιέχει στοιχεία από θάλασσα είναι όμορφο!

pentanostimi είπε...

αγαπητε wert
οποία εκπληξις!!!!

Spy είπε...

Μη μου πείτε πως δεν ξέρετε τον Νίκο Καββαδία;;; Τον ποιητή της θάλασσας; Θα έχετε σίγουρα ακούσει δεκάδες μελοποιημένα τραγούδια του.

wert01gf είπε...

@lena_zip, όλο και περισσότερο μου αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι. Και κατ' επέκτασιν, που σχολιάζεις.
@απατεώνες, και όταν έχει φουσκοθαλασσιά;
@beth, το msn κλειστό. Είναι κανόνας. Το "κλασικά" το δέχομαι ως ενθαρυντικό, σωστά; Σε ευχαριστώ..
@aKanonisti, με κολακεύετε. Όλοι σας δηλαδή, αλλά η συμβολή σας ήτο ιδιαίτερη.

wert01gf είπε...

@wilma, με καταφέρνετε και με κάνετε να ανοίγω σελίδα-σελίδα το μπλοκ με τις "ζωγραφιές" μου.
@kat., κάθε τι που ανασαίνει ζητάει να δοθεί, ματώνει τα νύχια του, παλεύει με κτήνη. (χμ;)
@pentanostimi, χμμ.. χμ.. αυτό σημαίνει πως ναι; Ήταν καλό; Ταξιδέψατε μαζί μας;
@Spy, αστειευόμουν φυσικά. Αυτό και αν είναι κολακευτικό σχόλιο, να σας θυμίζω τον Καββαδία..

Anyparktos είπε...

εμενα μου αρεσε αυτο που ανεφερες για την -ανταμοιβη- που ουσιαστικα δεν υπηρχε σε κατι τετοιες στιγμες δεν χρειαζεται να υπαρχει αμοιβη για να νιωσει περηφανος καποιος...πολυ καλο ποστ..

Ατίθασος ενήλικας είπε...

και όταν έχει φουσκοθαλασσιά ,
γράφεις …

~ΕΚAΤΗ~ ...φως και παλι φως η ψυχη που μαχεται... είπε...

Αγαπώ και την θάλασσα και την μοναξιά....Καββαδίας...ένας απο τους αγαπήμένους μου ποιητες...αγαπημένο:ο σταυρός του νότου....
την καλησπέρα μου!!!

Ανώνυμος είπε...

Ξαναπέρασα... και τι να δω!
Ξανά-"έγραψες"! Κείμενο, χρώματα, εικόνες, φωτογραφίες.. όλα, πανέμορφα

Μαίρη Κ.

molemou είπε...

OMORFO KALI TELIO :TI ALO NA PO:A MIA KALISPERA

TeddyBoy είπε...

Όντως γράφεις πολύ καλά Βερτ. Έχω διαβάσει αρκετά μπορώ να πω και πλέον ξέρω τι μου αρέσει και τι δεν αντέχω (με τίποτα όμως).

Δεν αντέχω τα κείμενα με τις υπερβολικά περίτεχνες εκφράσεις και τα πολλά φτιασίδια..

Όταν ο συγγραφέας ξέρει τι θέλει να πει, δεν έχει ανάγκη τέτοιου είδους φθηνά τεχνάσματα.

Τα δικά σου κείμενα όταν αρχίζω να τα διαβάζω δεν με αφήνουν να τα αφήσω. Έχουν ουσία.

Και για να ρίξω λίγο το επίπεδο, θέλω να αναφέρω ότι το χάιλαϊτ του ποστ ήταν το
Ο Χάρι είχε δυο κόρες. Παντρεμένες με ναυτικούς, βολεμένες.

Οι έξυπνες γυναίκες παίρνουν ναυτικούς (για να περνάμε καλά εμείς οι στεριανοί, χεχεχ)!

ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ είπε...

ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ! ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ! ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΕ ΦΙΛΕ ΚΑΛΟ Σ/Κ !

seniorita είπε...

πάλι με ταξίδεψες...
περιγράφεις τους χαρακτήρες σου με τέτοιο τρόπο που με κάνει να τους συμπαθήσω αμέσως και να τους νιώθω δικούς μου ανθρώπους..

wert01gf είπε...

Χμ.. χμ.. καλησπέρα σας!
@Anyparktos, η ανταμοιβή, η επιβράβευση, η επιβεβαίωση. Την είχε ανάγκη ο Χάρι, δεν το ήξερε.
@απατεώνες, σύμφωνοι. Πως το λένε στη νεοελληνική.. Deal!
@~EKATH~, καλησπέρα σας κυρία καββαδιόπληκτη! Το ερώτημα είναι: Η θάλασσα σε αφήνει ποτέ να νιώθεις μόνος;
@Μαίρη Κ., ειλικρινά με κάνετε πολύ χαρούμενο που σας άρεσαν οι δύο τελευταίες αναρτήσεις.

wert01gf είπε...

@molemou, σας ευχαριστώ, σας ευχαριστώ.. Α! Σας ευχαριστεί και ο Χάρι, επιπλέον. Παραλίγο να το ξεχάσω.
@TeddyBoy, η αλήθεια είναι ότι οι πατεράδες που έχουν κόρες παντρεμένους με ναυτικούς, δε νιώθουν ότι είναι και τόσο βολεμένα τα κοριτσάκια τους. Ο Χάρι ένιωθε όμως ότι έφυγαν από κοντά του γιατί βολεύτηκαν, πίστευε ότι είναι σε καλά χέρια. Κάτι τέτοιο τέλος πάντων!
@ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ, σε ευχαριστώ φίλε μου. Να έχεις κι εσύ ένα όμορφο σ/κ.
@seniorita, θέλατε να ταξιδέψατε και έτσι έγινε. Εγώ απλά έκανα δώρο τα εισιτήρια! Ο Χάρι είναι συμπαθητικός, ο άτιμος. Θα μου λείψει, τώρα που τον έχασα.

Ανώνυμος είπε...

κι εδώ Καββαδιόπληκτοι μαζευτήκατε;;;;;;;;
θα κάνω αίτηση για προστασία του username μου...! κυκλοφορεί παντού!!!

Το blog τελείωσε. Προσοχή! Μην κάνεις εδώ κλικ.