Ο πρωθυπουργός με λίγους ανώτερους λειτουργούς, που τους διάλεγε ο ίδιος, νομοθετούσε, όριζε τους φόρους και διέθετε όπως του άρεσε τον δημόσιο πλούτο. Η Ελλάδα δεν είχε ενοποιηθεί τελείως. Οι νόμοι, η φορολογία, οι τρόποι συναλλαγής, τα μέτρα, τα σταθμά και το νόμισμα διέφεραν από περιοχή σε περιοχή. Αυτό προκαλούσε σύγχυση και εμπόδια στο εμπόριο. Οι κάτοικοι της Ελλάδας διακρίνονταν στους προνομιούχους και στον κοινό λαό. Οι προνομιούχοι αποτελούσαν μικρή μειοψηφία, περίπου το 2% του πληθυσμού. Αλλά αυτοί κατείχαν την περισσότερη γη, είχαν όλα τα αγαθά, ζούσαν μια τρομερά σπάταλη και πλούσια ζωή και κυβερνούσαν τον τόπο.»
Δεν ξεχνώ:
1 σχόλιο:
Καλημέρες!
3 χρόνια μετά και δεν άλλαξε ΤΙΠΟΤΑ!
Τότε σκευτόμασταν τι θα κάνουμε οταν μεγαλώσουμε...Περίεργο...
Μεγαλώσαμε και ακόμα δεν ξέρουμε!
Δημοσίευση σχολίου