Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

Batalla

Είδε να δέρνουν τους γονείς του στην πλατεία. Εκείνοι που σκότωσαν το φίλο του, εκείνοι που τον κλέψαν τη χαρά. Μια μέρα κόπηκαν τα λεφτά για την παιδεία, για την υγεία τους, η σύνταξη του παππού. Χαμένες στιγμές.

Κανείς δεν τον σεβάστηκε. Κανείς δεν ρώτησε την γνώμη του για τίποτα. Όλα για τα χρήματα. Όλα για το ευρώ, το χρηματιστήριο αξιών. Όλος αυτός ο εξευτελισμός. Χαμένα όνειρα.

Οικονομικοί όροι και αναλυτές του ροκάνιζαν τον εγκέφαλο. Καμία αξιοπρέπεια πια, κανένας ενδοιασμός. Χαμένες ελπίδες.

Πήρε το όπλο του. Κατέβηκε στο δρόμο.
Δεν τους σεβάστηκε ούτε αυτός.
Το blog τελείωσε. Προσοχή! Μην κάνεις εδώ κλικ.