"..και μοιάζει η αλήθεια μου πελώριο ψέμμα"

Σχεδόν τρεις η ώρα. Δε νυστάζω.
Σκέφτομαι ..έχω γίνει παρανοϊκός που βλέπω σκηνές βίας και παραμένω αδιάφορος; Τελικά όλη αυτή η εξοικίωση με την ωμή βία, το άπειρο σεξ σε τηλεοράσεις και περιοδικά, η καθημερινή κακοποιήση χιλιάδων ανθρώπων ανά την υφήλιο και η κοινή αποδοχή ότι "Ναι, και βέβαια όλοι το ξέρουμε..", που μας οδηγεί τελικά; Μήπως οδηγούμαστε καθημερινά όλο και πιο κοντά στον κανιβαλισμό; Θα ξυπνήσω μια μέρα και θα έχω στο πιάτο μου, στο τραπέζι, ανθρώπινο κρέας, για πρωινό;
- Ίσως αυτό κάπως σοκάρει σαν ιδέα, ε; Και όμως, έχουν ήδη συλληφθεί κατά καιρούς άτομα διότι είχαν αναρτήσει αγγελία αναζήτης υποψήφιου "θύματος" για φάγωμα, στο διαδίκτυο παρακαλώ, δε μιλάμε για κάτι κρυφό. Τα πράγματα όχι απλώς υπάρχουν και έχουν διαδοθεί.. Τις "αγγελίες" αυτές έχουν αποδεχθεί τόσοι και τόσοι (..προσεχώς περισσότεροι). Αφού φτάσαμε στο σημείο να υπάρχουν κάποιοι που θέτουν τους εαυτούς τους στο πιάτο, τι άλλο μπορεί να περιμένει κανείς απ' το ανθρώπινο είδος ..
- Ίσως τελικά η νέα τάξη πραγμάτων μας οδηγεί στην αυτοκαταστροφή μας; Σκοτωνόμαστε μεταξύ μας, για "το καλό της τάξης και της ασφάλειας", για "το καλό της κοινωνίας", για "το καλό όλων τελικά, στο όνομα της δημοκρατίας". Γίνονται πόλεμοι για την "ανεξαρτησία" μας, για τη "γλώσσα" μας, το "έθνος" μας, τα "δικαιώματα" μας. Ή μήπως για το εμπόριό τους, την ανάπτυξή τους, την επέκτασή τους, την κυριαρχία τους, την οικονομική τους ευχέρεια; ..
- Ίσως να έχω και άδικο σε όλα αυτά που λέω, το ξέρω. Ως καλός και φιλήσυχος πολίτης θα σταματήσω να σκέφτομαι τέτοια κακά πράγματα. Θα ανοίξω λίγο τηλεόραση να "ξεχαστώ" και μετά θα πέσω για ύπνο, πρέπει να ξυπνήσω νωρίς το πρωί. Αύριο το πρωινό μου θα είναι πολύ λαχταριστό. Καφές και ένα δυο κουλουράκια με κανέλα πριν τη δουλειά.

"Και μοιάζει η αλήθεια μου πελώριο ψέμμα, σε τοίχο η φωνή μου χτυπά! ..ανοίγω τα μάτια, σηκώνω το βλέμμα ..ξημέρωσε κι έξω φυσά."
[Δ.Τσακνής-Ρωγμές]