Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου 2008

Λάμψεις


4 Σεπτ. Μπήκε το φθινόπωρο για τα καλά.
Τα έντομα πηγαίνουν σιγά-σιγά στις φωλιές τους. Κάνουν την εμφάνισή τους όλα αυτά τα ανιαρά "Επιστροφή στη βάση!", "Καλό Χειμώνα!" και μαζί τους εκείνο το ξενέρωτο έως αποκρουστικό "Προσπαθούμε να βρούμε τον ρυθμό μας!". Τα must της εποχής.
Πήγε ο κόσμος διακοπές. Πώς τα κατάφερε πάλι, δεν ξέρω. Όμως πήγε, ναι. Άλλος στο χωριό γιατί δεν είχε, άλλος όπου ήθελε γιατί είχε και άλλος με τις λιγοστές οικονομίες του, όπου βρήκε. Ο καλύτερος όλων όμως πήγε διακοπές με δανεικά.

Διακοποδάνειο! Πάρε 9 χιλιάδες ευρώ εσύ και σου δίνουμε άλλες 2 χιλιάδες εμείς, δώρο. Γιατί που να πάει ο άνθρωπος με 9 χιλιάρικα μόνο; Δεν του φτάνουν ούτε να φτύσει. Του δίνει λοιπόν η τράπεζα ένα μικρό bonus για να φτύνει ανελέητα.

Νοίκιασε ένα πολυτελές κότερο, προσέλαβε κάποιον καπετάνιο που του πρότειναν και έναν σεφ που μαγειρεύει εξωτικές συνταγές, φόρεσε το μαγιώ του και ξεκίνησε ανοιχτά για τη Μεσόγειο. Ονειρεμένες διακοπές! Πάντα ήθελε να το κάνει αυτό και να που ήρθε η στιγμή. Έβαλε μπρος, λοιπόν και πήγαινε, πήγαινε..

Ύστερα σταμάτησε. Στις γαλαζοπράσινες ακτές για να βραχεί, στα παραθαλάσσια τουριστικά κέντρα για να βγάλει φωτογραφίες, ανοιχτά στο πέλαγος για να δειπνήσει στο ηλιοβασίλεμα. Κατέβηκε στα καλύτερα ευρωπαϊκά λιμάνια, ήπιε cocktails, περπάτησε σε πολυσύχναστα σοκάκια. Πέρασε αργότερα από τους πιο trendy προορισμούς εντός συνόρων (Πάρος, Σαντορίνη, Μύκονος) όπου συναντήθηκε με γνωστούς, είπε για το ταξίδι του, έκανε τις βουτιές του, διασκέδασε.

Ύστερα γύρισε. Στη δουλειά έλεγε παντού τα κατορθώματά του. Και για τις βουτιές ανοιχτά της Σικελίας και για τα παράλια της Μασσαλίας και για την αγορά του Μιλάνου και για τις ομπρέλες στην παραλία της Ίμπιζα.. Ήταν ολοφάνερο. Ήταν ο καλυτερος. Όλοι τον ζήλευαν.

Ύστερα πήγε σπίτι. Κοίταξε τους πρώτους λογαριασμούς. Η δόση του σπιτιού, η δόση του αυτοκινήτου, η δόση των διακοπών.. Τώρα κατάλαβε γιατί του δώσανε τα 2 χιλιάρικα. Με αυτά θα περάσει τον υπόλοιπο χειμώνα. Ο μισθός του θα πηγαίνει στις δόσεις. "Γαμώτο, δεν έχει του χρόνου διακοπές", σκέφτεται. "Δεν την ξαναπατάω από την κωλοτηλεόραση. Δεν ξαναπαίρνω τίποτα απο διαφημίσεις. Ούτε που θα την ανοίξω ξανά!".

Ύστερα κάθησε στον καναπέ και πάτησε το κουμπί. Αυξήσεις στη φορολογία, τροποποιήσεις στα ασφαλιστικά ταμεία. "Δεν μπορεί!", λέει από μέσα του και αλλάζει κανάλι. Σκάνδαλο στη Βουλή, νοθεία στην ψήφιση της αναθεώρησης του Συντάγματος. "Μα καλά, όσο έλειπα έγιναν όλα;", σκέφτεται. Οι διαφημίσεις δανείων παίρνουν και δίνουν. Δεν προλαβαίνει να αλλάζει κανάλι και να βρίζει.

Ύστερα έπεσε για ύπνο. "Να δούμε πώς θα τη βγάλουμε και φέτος το χειμώνα!", ψιθύρισε. Ξεφύσηξε και αποκοιμήθηκε. Στον ύπνο του έβλεπε λογαριασμούς να έρχονται κατά πάνω του κι αυτός να τρέχει να κρυφτεί. Αλλά αυτοί τον έβρισκαν πάντα. Έτρεξε προς το παράθυρο. Το άνοιξε και πήδηξε στο κενό. Οι φάκελλοι από πίσω, τον ακολουθούν. Γύρισε διστακτικά το κεφάλι προς τα πίσω. Δε βλέπει τίποτα, εξαφανίστηκαν. Θέλει να γυρίσει αλλά δεν προλαβαίνει πια.

Ύστερα ξύπνησε. Δεν ήθελε να σηκωθεί από το κρεβάτι, αλλά το έκανε. Δεν ήθελε να πάει στη δουλειά κι όμως πήγε. Δεν ήθελε να μιλήσει με κανέναν, έπρεπε. Σταμάτησε να κουνάει το πόδι κάτω από το γραφείο. Κοίταξε έξω από το παράθυρο. Κατάλαβε πώς είχε κάνει τη ζωή του σκατά και βούρκωσε. Γύρισε το κεφάλι του, να μην τον δουν και συνέχισε να μιλάει, να μιλάει, να μιλάει. Έλεγε όμως ασυναρτησίες, άσχετα πράγματα με άλλες φορές. Δεν έλεγε για τις διακοπές του, δεν έλεγε για το αυτοκίνητο που πάντα το ήθελε και τελικά το έχει, δεν έλεγε για το σπίτι του, όνειρο ζωής που τελικά εκπληρώθηκε. Μόνο μιλούσε.

Ύστερα χτύπησε το τηλέφωνο. Η αδερφή του, μετά από δύο ατυχείς προσπάθειες, έφερε στον κόσμο ένα υγιέστατο αγοράκι. Του είπε να πάει να το δει στην κλινική. Τα παράτησε όλα και έφυγε. Ήταν διέξοδος. Άρχισε να τρέχει σκεπτικός. Σκεφτόταν πόσο απλή και ήρεμη θα μπορούσε να είναι η ζωή του και αντιθέτως πόσο πολύπλοκη αυτός την έχει κάνει. Συνειδητοποίησε πως η ευτυχία του είναι κρυμμένη μέσα στην καθημερινότητά του και αυτός δεν την βλέπει. Αναζητούσε πάντα άλλα από αυτά που είχε. Όλα γύρω του ξαφνικά είχαν ανθίσει. "Τι στο καλό, Σεπτέμβριο μήνα;", αναρωτήθηκε μέχρι που έφτασε. Μπήκε και βγήκε πολύ γρήγορα. Ήθελε αέρα.

Ύστερα γύρισε και κοίταξε δίπλα του. Η γυναίκα του. Όλον αυτόν τον καιρό ήταν πάντα εκεί και αυτός δεν την έβλεπε. Την κοιτούσε μόνο, καμιά φορά.. "Επιτέλους, ηρέμησες;" τον ρώτησε και έγυρε το κεφάλι της στο πλάι. Εκείνος χαμογέλασε αληθινά και κούνησε το κεφάλι του καταφατικά.

31 σχόλια:

pentanostimi είπε...

''οσοι ταξίδεψαν γυρεύουν την Ιθάκη κι ολους τους ξέμπαρκους τους τρώει το σαράκι''

iremi.dynami είπε...

Αυτό είναι πραγματική ιστορία ή τι γράψανε άλλοι για να καλύψουν καμιά χοντρή μπάζα από κανά κρατικό κάτι;
Γιατί δύσκολα να ενδιαφέρει φυσιολογικό άνθρωπο να ζήσει τέτοιο παραμύθι, μόνο για φτηνή ιστορία κατ'επάγγελμα λαμογιών μοιάζει.

Greek Rider είπε...

Κάπως έτσι είναι τα πράγματα και τα αγνοούμε συνεχώς.

busy bee είπε...

Δεν ξέρω αν είναι φανταστική ιστορία, άλλωστε δεν έχει σημασία, σημασία έχει ότι αυτοί που δημιουργούν, αναπαράγουν την ψευδαίσθηση στην κοινωνία, για να τους ελέγχουν,να τους κατευθύνουν, να τους δημιουργούν ουτοπίες,και σε τελική ανάλυση να τους "πεθαίνουν".....είτε έτσι είτε αλλιώς, τα καταφέρνουν!!
αχ! αυτή η Ιθάκη!.... προς Πεντανόστιμη!
Ωρα καλή!

TeddyBoy είπε...

Πολύ καλό κείμενο Wert!

Πολύ καλό επίσης το μισοκρυμμένο 'Με πόσα φώτα θα στολίσεις τη θλίψη σου φέτος;'

Βλαχοκυριλές είπε...

Πολύ δύσκολο θέμα έπιασες. Το μόνο βέβαιο (και λυπηρό) είναι ότι ο άνθρωπος μόνο αν πάει κι έρθει, βλέπει τη ζωή στην πραγματική διάσταση. Χρειάζεται μια ενήλικη αναγέννηση μέσα από ένα γερό σοκ συνήθως.

Unknown είπε...

Καλως σε βρήκα και από το δικό σου blog,τώρα έτσι είναι όπως τα λες...

wert01gf είπε...

Καλησπέρα σε όλους.
Η ιστορία είναι φανταστική.
Η εικόνα είναι του φίλου μου, Χάρη και χαίρομαι που σας ενδιαφέρει.

Foititakos είπε...

Σουρεαλιστικό, πολύ πραγματικό...

Σουζάνα Xατζηνικολάου είπε...

Καλησπέρα. Πολύ ωραίο ποστ. Λυπητερό και αγχωτικό όμως το γεγονός ότι πρέπει να φωνάζουμε όσο πιο δυνατά μπορούμε τα αυτονόητα... τις απλές αλήθειες... την κοινή λογική...
...και πάλι να μην ακούει κανείς.

ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ είπε...

Έτσι λες ? Όλα είναι τόσο απλά ? Εγώ θα πω το άλλο ! Σε όλους μας συμβαίνει κάποια φορά , να χάνουμε τα σημαντικά ! Και σε ότι αφορά τα δανεικά , ας ψαχτούν αυτοί που τα παίρνουν, για να περάσουν καλά ! Οι τράπεζες είναι σε κρίση και πρέπει να βρουν μια λύση ! Αν το θύμα τους 'τσιμπήσει' , το πρόβλημά τους θά ' χουν λύσει ! ΚΑΛΟ Σ/Κ ΦΙΛΑΡΑΚΟ !

mikros fokion είπε...

η φανταστικη ιστορια ειναι πολυ πραγματικη... μας εχουν παραμυθιασει να αναζητουμε την εικονα και οχι την ουσια. Και αυτο εχει το τιμημα του. την ιδια μας την ζωη

Ατίθασος ενήλικας είπε...

Η φαντασία πηγάζει από την επιθυμία
Και η επιθυμία μπορεί και κάνει
πραγματικότητα πολλά
Καλό βράδυ

Ανώνυμος είπε...

Η λεπτή γραμμή ανάμεσά στο ψέμα και την αλήθεια έχει γίνει αόρατη.
Ωραίο κείμενο, μπράβο!

ασημωνης είπε...

Μεγαλες αληθειες....
Η ζωη ειναι πολυ μικρη και μεις την αφηνουμε να περναει...
Ζηστε την ρεεεεε!!!!
Εδω ειναι η κολαση εδω κι ο παραδεισος.

Aνεμος είπε...

σε βρίσκω φοβερό χώσεε κι άλλαααααααααααα

~ΕΚAΤΗ~ ...φως και παλι φως η ψυχη που μαχεται... είπε...

καλο χειμωνα να εχουμε......χωρις απληρωτους λογαριασμους!!!!
την καλησπερα μου!

κάκος είπε...

Οσο και να προσπαθώ να περιορίσω τον χρόνο παραμονής μου στον υπολογιστή , δεν τα καταφέρνω γιατί όλο και κάτι ενδιαφέρον ανακαλύπτω και μαζί ανακαλύπτω πως συχνάζουν και άλλοι φίλοι διαδικτυακοί !
Καλώς σε βρήκα !

iremi.dynami είπε...

Βασικά, ακριβώς το παραμύθιασμα με το lifestyle και την υπερκατανάλωση και τα δάνεια είναι όλη η ουσία του τρόπου λειτουργίας των δυτικών κοινωνιών εδώ και δεκαετίες, όσο ευημερούσαν. Η ανάδειξη και άλλων δυνάμεων (Ασία κλπ.) και το υπερβολικό δημόσιο χρεός (βλ. Αμερική) οδήγησαν σε ραγδαίες αλλαγές, που η προσπάθεια για περιορισμό τους συνοψίζεται στον "πόλεμο κατά της τρομοκρατίας" (μεγάλο αποτυχημένο παραμύθι).
Οι Έλληνες, μαθημένοι ότι ο "πετυχημένος" πρέπει να είναι λαμόγιο, αλλιώς είναι βλάκας και κορόιδο, ζουμε σε μικρογραφία το παραπάνω, σε συνδυασμό με την ανικανότητα των κυβερνήσεων (βλ. παρά τη διεθνή κατάσταση η οικονομία κρατιέται στα πόδια της, άρα θα σας φορολογήσουμε...) και την κοντόφθαλμη πολιτική.
Πώς καταφέρανε κάθε πολιτικός να έχει κλέψει ...μισό κράτος και όποιος πλησιάσει από μακριά να τον κοιτάνε όλοι στραβά αν τολμήσει να ..έχει να φάει (κυριολεκτικά, ακριβολογώ, λογοδοτείς και για ότι είχες στο σόι 100 χρόνια, και αυτό μπορεί να στο πάρουνε), είναι άλλη ιστορία.
Απλώς οι πολίτες χάσανε τον μπούσουλα από τα σκάνδαλα και τα ψέματα των πολιτικών. Πρόβλημα.

Βάσκες είπε...

Μεγάλες οι αλήθειες που λες φίλε. Έχουμε δέσει τον εαυτό μας με αλυσίδες και δεν σταματάμε με τίποτε.

Νικολάκι είπε...

Μου άρεσε πολύ το κείμενό σου Γουέρτ

Καλό φθινόπωρο να έχεις!

Αntidrasex είπε...

Σήμερα διάβασα κάτι όμορφο στην μπλογκόσφαιρα.
Κλαπ Κλαπ Κλαπ!

Anyparktos είπε...

ωραιο ιστορια και αν και φανταστικι ανετα μπορουσε να συμβει σε καποιον στην κοινωνια π ζουμε..

thamnos είπε...

Ωραίος ο τύπος, όμορφη και η ιστορία του που δεν απέχει από την πραγματικότητα και πολύ.
Το θέμα είναι όταν κάνεις την ζωή που δεν έχεις να μπορείς να ζεις και με δανεικά όνειρα.

Spy είπε...

H ιστορία είναι φανταστική μόνο στο μπλογκ σας. Εκεί έξω είναι πέρα για πέρα αληθινή. Δείτε μια άλλη εκδοχή της εδώ και τη συνέχειά της εδώ.

Mara Lisha είπε...

Φανταστική ιστορία έ; Δεν θα το έλεγα, στο χώρο εργασίας το ζω το παραμύθι. Πολύ σωστά τα λες. :)

Dimitris Tsakalias είπε...

Ρίξε μια ματιά

beth είπε...

"Όλον αυτόν τον καιρό ήταν πάντα εκεί και αυτός δεν την έβλεπε. Την κοιτούσε μόνο, καμιά φορά.. "Επιτέλους, ηρέμησες;" τον ρώτησε και έγυρε το κεφάλι της στο πλάι. Εκείνος χαμογέλασε αληθινά και κούνησε το κεφάλι του καταφατικά."


ti kala...
wert mia fora egw toulaxiston eida mia anarthsh toso xalarh kai aplh apo sena kai einai polu wraia.. kane pio sixna tetoia post:)

iremi.dynami είπε...

Επειδή βλέπω ότι, αντικειμενικά, το post εκφράζει τις κυρίαρχες απόψεις στην κοινωνία μας γενικότερα, προσθέτω, ξανά, ότι όλο αυτό συνοψίζει την έννοια "υπερκαταναλωτισμός, lifestyle, κενότητα" του σύγχρονου πολίτη δυτικής κοινωνίας. Μας θέλουν έτσι, τους βολεύει, διευκολύνει τις αγορές και τις πολυεθνικές, το δόγμα "καταναλώνω άρα υπάρχω" και "ζω για να δουλεύω και να καταναλώνω"; Σκεφτείτε το....

wert01gf είπε...

Ίσως είναι και πραγματική ιστορία, δεν ξέρεις ποτέ. Χαίρομαι που σας ενδιέφερε και καταθέσατε τις απόψεις σας.

Ν.Α. Λάμπης είπε...

Έχεις σκεφτεί να τα μαζεύεις αυτά για να τα εκδώσεις κάποτε;

Γράφεις εξαιρετικά!

Κατά τα λοιπά ...ψηφίζω Ήρεμη Δύναμη!

Και στου Χαλίλ Γκιμπράν τη ρήση θα συμπληρώσω κάτι που προηγήθηκε:
«Τοις μεν μη αδικούσι, δίκαιος έπαινος.
Τοις δεν μη επιτρέπουσι τοις αδικούσιν αδικείν, πολλαπλάσιος εκείνου»

Καλό μας κουράγιο!

Το blog τελείωσε. Προσοχή! Μην κάνεις εδώ κλικ.