Παράδεισος

Και ύστερα χειμώνιασε..
Ο κύριος Γκαντ. Πάντοτε φορούσε αυτή τη βαριά κολώνια και το μακρύ μαύρο σακάκι. Μασούσε τσίχλα ή καραμέλα, σε κανέναν ποτέ δεν είπε. Η ίδια γεύση, η ίδια μυρωδιά. Τον θυμάμαι όταν έμπαινε και οι θαμώνες γύριζαν να τον δουν. Όλοι τους. Ήξεραν όμως από πριν ότι ήταν αυτός. Τους είχε προδώσει το βλέμα.

Εκείνος πάντα ατάραχος. Έφτανε την ίδια ώρα κάθε μέρα, άνοιγε με τον ίδιο τρόπο την πόρτα, στεκόταν στο ίδιο σημείο. Το βλέμα του σκοτεινό, μα οικείο. Δε χαμογελούσε, έπαιζαν όμως τα μάτια του, στο σκοτάδι. Ήξερα τι θα μου πει, προτού καν ανοίξει το στόμα του. Μου το έλεγαν οι εκφράσεις του.

Δεν τον θυμάμαι να μιλάει. Κανείς δεν τον θυμάται έτσι. Συνήθως, μαντεύαμε τι θα πει. Σκυφτός και λιγομίλητος, έκρυβε το πρόσωπό του πίσω από τη σκιά του καπέλου. Πάντοτε έπινε ρούμι, κουβανέζικο. «Στην Κούβα είναι ο παράδεισος», είχε πει κάποτε. Θυμάμαι, τον ρωτήσε κάποιος, αν είναι από εκεί. Εκείνος τον κοίταξε στα μάτια, κατέβασε το ποτήρι, έκανε ένα βήμα μπροστά.. Οι κόρες του φεγγοβολούσαν. Τα χείλη του έκαναν να μιλήσουν, μα δεν απάντησε.

Είχε προβλήματα. Δυσκολεύτηκε πολύ, όταν αναγκάστηκε να μου το πει. Είναι κάποιοι που τον ψάχνουν. Δεν έφταιγαν οι πολιτικές του πεποιθήσεις, ούτε τα πιστεύω του και η αντίληψη που είχε για τον κόσμο. Φαινομενικά, ήταν εντάξει. Μα, είχε προβλήματα. Και ναι, δυσκολεύτηκε πολύ, για να ανοίξει το στόμα του, να μου εξηγήσει.

Εγώ περίμενα με αγωνία, να πει το οτιδήποτε. Ο Γκαντ, που όλοι τον κοιτούν με θαυμασμό, που όλοι θέλουν κάτι από αυτόν.. Ο Γκαντ, που είναι καθώς πρέπει με όλους, που δεν ενοχλεί ποτέ κανέναν.. Ο Γκαντ που τα κάνει όλα στην ώρα τους και είναι πάντα αφοσιωμένος σε ότι κάνει.. Ο Γκάντ έχει προβλήματα;

Η δουλειά του. Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν τον είχαμε δει την ημέρα. Αμφιβάλω αν θα τον αναγνώριζα χωρίς τη «στολή» που φορούσε καθημερινά. Και μόνο στην ιδέα ότι δεν θα μυρίζει αυτό το άρωμα.. Η δουλειά του. Στην πραγματικότητα, ποτέ δεν μας είχε κινήσει την περιέργεια, να μάθουμε που εργάζεται ο Γκαντ. Σίγουρα, ο εργοδότης του θα είναι πολύ ευχαριστημένος με την απόδοσή του. Μα..

Η δουλειά του. Ο Γκαντ ήταν επαγγελματίας κλέφτης.

Ορίστε; Η καθημερινή του ρουτίνα ήταν η εξής: Καφές και τσιγάρα το πρωί, εφημερίδες και περιοδικά το μεσημέρι, αλκοόλ τη νύχτα. Πολύ αλκοόλ. Και ύστερα; Κατευθυνόταν στο ζωολογικό κήπο, όπου δούλευε παλιότερα ως νυχτοφύλακας. Ο Γκαντ είχε ακόμα πρόσβαση σε όλα τα κλουβιά, αφού φρόντισε για αντικλείδια, εγκαίρως. Και φυσικά στην πτέρυγα με τα άγρια ζώα, μοναδική σε όλη την πολιτεία.

Το κόλπο. Ο Γκαντ έμπαινε τη νύχτα και έκλεβε μικρά άγρια πτηνά, τα οποία μετά «έβγαζε» στο εξωτερικό, μέσω ενός φίλου. Η δουλειά ήταν απλή. Οι παραγγελίες ερχόταν στο mail του, αυτός δρούσε μέσα στο επόμενο δεκαήμερο και το πολύ σε τρεις εβδομάδες, η ανταλλαγή είχε επιτευχθεί. Υπήρχαν κάποιοι που χρυσοπλήρωναν. Έβγαζε πάρα πολλά λεφτά. Ιλιγγιώδη ποσά.

Το σκάλωμα. Φυσικά και κάποιος τον είδε. Όμως δεν είπε τίποτα, σε κανέναν. Τον παρακολούθησε για πολύ καιρό, είδε πώς ακριβώς το έκανε, που πήγαινε πρώτα τα ζώα και τι τακτική ακολουθούσε. Έβγαλε φωτογραφίες, τις οποίες κάποια στιγμή του τις έστειλε, μαζί με ένα σημείωμα. Είχε μπλέξει για τα καλά. Ο Γκαντ ήταν τακτικός, αυτό πώς του ξέφυγε; Και όμως..

Αποφάσισε να ξαναπάει. Μόνο έτσι θα μπορούσαν να βρεθούνε πρόσωπο με πρόσωπο, με τον επιτήδειο φωτογράφο. Έκανε ακριβώς τις ίδιες κινήσεις με πάντα. Ξεκλείδωσε, μπήκε αθόρυβα, νάρκωσε το ζωντανό, το τοποθέτησε στη συσκευασία του και έφυγε με γρήγορο βήμα. Δεν άκουγε όμως τίποτα. Ο «φίλος» του ήταν καλά εκπαιδευμένος. Άλλαξε λίγο τον τρόπο που περπατούσε. Σταμάτησε σε ένα παγκάκι και έκανε κίνηση, να βγάλει το καπέλο..

Ναι! Το φλας, αυτή την φορά, τον πρόδωσε. Ο Γκαντ σήκωσε το κεφάλι του, μα δε γύρισε από την άλλη. Είδε το φως και από πίσω μια σκιά. Χαμήλωσε το καπέλο και σήκωσε το μαύρο του γιακά. Περπάτησε προς τη μεριά που κοίταξε αρχικά, μήπως δει κάποιον γνωστό. Δεν τον κατάλαβε. Επιτάχυνε το βήμα του προς τη σκιά, η οποία παραδόξως έμενε ακίνητη. Το φλας άστραψε ξανά μες στο σκοτάδι. Τα μάτια του έκλεισαν και άνοιξαν αμέσως. Ο άγνωστος έτρεξε και χάθηκε στον υπόγειο. Από τότε δεν τον ξαναείδε..

Σταμάτησε να μιλάει. Πλήρωσε και έφυγε βιαστικά, σαν να κατάλαβε ότι έχει ήδη πει πολλά. Σαν να θυμήθηκε κάτι που δεν έπρεπε να ξεχάσει. Σαν να σταμάτησε για λίγο ο χρόνος και τώρα ξεκίνησε, πάλι. Σαν να ήθελε να προλάβει κάποιον, που τον περίμενε χρόνια. Σαν να ήρθε η ώρα του και αυτός άργησε..

Ο Γκαντ δεν ξαναήρθε από τότε. Έμαθα ότι ταξίδεψε αρκετά.
Λογικά, δε θα επιστρέψει. Ίσως πήγε στον παράδεισο..