Senses

Και αφού κούρασα τα αυτιά μου από τους ήχους..
Ενώ εκείνοι περπατούσαν στην άκρη του δρόμου..
Έκλεισα τα μάτια μου, δάγκωσα τα χείλη..
Μάτωσα τις σκέψεις μου μέσα στις εικόνες..

Δυνάμωσα τα φώτα στο άδειο μου κρανίο..
Προσπέρασα τις ταραχές εκείνου του χειμώνα..
Χαμογέλασαν τα πάντα γύρω μου..
Ήρθαν και εκείνα μέσα στο ψυγείο..

..

..

Έκαψα τις σκέψεις μου.. Πλήγωσα τη φωνή μου..
Πάγωσα τις κινήσεις μου.. Διέκοψα την αναπνοή μου..

..

Ύστερα είδα αυτό..

..και ηρέμησα.

Delphic

Κάθε φορά κοιτάζω εκεί και ο κόσμος όλος φεύγει,
ύστερα αμέσως έρχεται για να μην νιώθω μόνος.
Όταν του λέω «κουράστηκα», γυρίζει από την άλλη
στέκομαι τότε όρθιος και ξαναρίχνω μέσα
ματιές που δεν ανέχεται και μου γυρνάει την πλάτη.

Μία φορά που κοίταζα - γονάτισε μπροστά μου
έκανε πως θα φύγει - για πάντα από αυτόν τον τόπο
ύστερα που σηκώθηκε - μέρες μπροστά και νύχτες.
Τότε νομίζω γύρισα πρώτη φορά το βλέμμα
σε αδυναμίες γνώριμες και άσχημες αλήθειες.

Σκέπασε τις αχτίδες του, βύθισε τη μιλιά του
δεν ειδωθήκαμε ποτέ - χάθηκε μες στο χρόνο.
«Για πάντα» είπε φεύγοντας - πάλι του χαμογέλασα
αδύναμος να αντισταθώ στην τόση μελωδία
που άκουγα μες στα αυτιά μου - εμβατήρια νίκης.

° This momentary °

Περιστάσεις

Θυμήσου: Στάσεις + Παραστάσεις ... ... Κατέβασε: Far Away

Στοπ

αργα τη νυχτα

η λεωφορος αναπνεει

ενα μικρο σκουπιδι κινειται

τεθλασμενα απο τα αυτοκινητα

σαν ερημο καραβι

στον σκοτεινο ωκεανο

ενα τσακισμενο χαμογελο σου

καρφωνεται σαν σαιτα στη ψυχη μου

και απλωνει την αναμνηση σου

σαν ηχειο

μεχρι τις πρωινες ωρες

για να σε αποδεσμεύσω

και να αφησω το ρεύμα

να κυλήσει καθαρό

ως το μεγάλο ποταμι

μεχρι να κλεισει η πορτα

πισω μου

και να καει

το ανθισμενο καλειδοσκοπιο

απ το φως της μερας

°echofield°

200 posts = bulletproof²
- διακοσιοστή ανάρτηση;
- τι λες ρε wert τώρα!

Μπετόν

Ο Faddoush τράβηξε αυτήν και τόσες άλλες φωτογραφίες με την τεχνική High Dynamic Range (HDR), που τα κάνει όλα πολύχρωμα και ευδιάθετα. Συνήθως ομορφαίνει το τοπίο, καθώς κάνει focus σε πράγματα με πολύ τρανταχτές γλυκύτατες πινελιές. Αναδεικνύει λεπτομέρειες που ..πράγματι έπρεπε να δεις. Εδώ το τοπίο απλά «θυμίζει κάτι από Ελλάδα».

Όλα σε μία διάταξη χωρίς προοπτική. Κεραίες, κακοτεχνίες, μπετόν. Ταράτσες, κεραμίδια, ελενίτ, σκέπαστρα, μπαλκόνια, βεράντες, κάγκελα. Παρκαρισμένα αυτοκίνητα, βρωμερά πεζοδρόμια. Όλα σε μια ακατάπαυστη ασχήμια. Μηδενική αρχιτεκτονική, άπλετη εργολαβία. Ένα χάος από καλώδια και σύρματα που νομίζεις ότι κάποια μέρα θα μας πνίξουν μια για πάντα.

Κανείς δεν έχει όραμα σε ετούτον εδώ τον τόπο. Κανείς δεν βλέπει μία έστω μέρα μπροστά. Σήμερα να χτίσουμε, αύριο να μπούμε, μεθαύριο να βγούμε. Τα όμορφα χωριά όμορφα καίγονται. Και οι άσχημες πόλεις από άσχημους ανθρώπους χτίζονται. Είναι το μόνο σίγουρο. Κι όμως ..οι γαλανόλευκες ανεμίζουν ακόμα περήφανα. Μαυρισμένες από τις κουτσουλιές και το καυσαέριο.

Καλημέρα σας.
Και νομίζω ότι χρειάζομαι διακοπές.

Γκρανκ

¤ The Rain Comes Again ¤

Colourfield

Ένα βίντεο που θα ήθελε να έχει φτιάξει το wert01gf αλλά δεν πρόλαβε. Ήρθε ο Matthew Wartman και του έκλεψε την ιδέα!

Κατέβασε: Colourfield!

Κοινόβιο

Για κάποιο λόγο που δεν μπορώ να εξηγήσω επιστημονικά, πίστευα μικρός ότι οι αριστεροί είναι πιο έξυπνοι από τους δεξιούς. Ίσως να μου είχε μείνει από το σχολείο, όπου οι σπασίκλες ήταν συνήθως συντηρητικών αντιλήψεων, αντίθετα από με τους μπαχαλάκηδες, που και την πλάκα τους έκαναν και τελικά περνούσαν τα μαθήματα. Σίγουρα η πεποίθηση ενισχύθηκε από την κωμικοτραγική χούντα, με τους ηλίθιους και αμόρφωτους συνταγματάρχες που προέρχονταν από τους κόλπους της Δεξιάς.

Στο πανεπιστήμιο, τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης, ήταν σχεδόν αυτοκτονία να δηλώνεις δεξιός: οι περισσότεροι τύποι της ΔΑΠ φάνταζαν κουτοί, τη στιγμή που, αν ήθελες να κάνεις πολιτική καριέρα, έπρεπε να ενταχθείς στην Αριστερά ή το ΠΑΣΟΚ. Όταν το τελευταίο ήρθε στα πράγματα το 1981, παρουσίασε νέα στελέχη που έμοιαζαν πιο καλλιεργημένα και με μεγαλύτερες ικανότητες από τους οπισθοδρομικούς υπουργούς της Νέας Δημοκρατίας.


1. Ο Στέλιος Κούλογλου αναρωτιέται αν οι σημερινοί αριστεροί είναι αρκετά έξυπνοι, στη LiFo που κυκλοφορεί. Και ποιός μπορεί να του απαντήσει;
2. Όπως ξυπνούν οι εραστές

Στάχτη

Trouble in paradise
by Cristoph Martin Schmid
(τρομερός!)