Τρίτη μεσημέρι. Κάπου στο Βύρωνα. Ληστεία σε τράπεζα. Oι αστυνομικοί έστησαν ενέδρα και την ώρα που βγήκαν οι «κακοποιοί» από σπίτι της περιοχής τους ζήτησαν να παραδοθούν. Εκείνοι άνοιξαν πυρ. Οι αστυνομικοί ανταπέδωσαν. Κατά την ανταλλαγή πυρών τραυματίστηκε βαρύτατα ένας 25χρονος Αλβανός.Ύστερα από λίγες στιγμές απεβίωσε. Άλλος ένας πολίτης και δύο αστυνομικοί τραυματίστηκαν. Όχι πολύ σοβαρά. Οι ληστές όμως συνελήφθησαν. Και αυτό είχε μόνο σημασία. «Επιτυχημένη η επιχείρηση στο Βύρωνα, αφού συνελήφθησαν δύο αδίσταχτοι και επικίνδυνοι κακοποιοί» ανακοίνωσε -φαντάζομαι υπερήφανα- υψηλόβαθμο στέλεχος της αστυνομίας.
Χωρίς ντροπή. Λίγες ώρες αργότερα βρέθηκε ολόκληρο οπλοστάσιο στο κρυσφήγετο των δύο δραστών. Ένας νεκρός. Αλλοδαπός. Ούτε λόγος για ευθύνες - ούτε κουβέντα για τιμωρίες. Σίγουρα έφταιγε εκείνος. Που παραβρέθηκε στη συμπλοκή. Που μετακόμισε στην Ελλάδα. Που ζούσε ανάμεσά μας. Αισχροί.
The high road
2 σχόλια:
Αποτελεί μεγαλύτερη είδηση η εύρεση ενός οπλοστασίου από έναν θάνατο. Έχουμε γαλουχηθεί με τέτοιο τρόπο από τις ταινίες. Θάνατοι από πυροβολισμούς *κομπάρσων* βλέπουμε συνεχώς, και περνάει κάτι σαν φυσιολογικό. Ένώ ένα οπλοστάσιο, είναι αλλιώς. Ανοίγει το πλάνο, σαν να ανοίγει ένα σεντούκι θησαυρού. Νομίζω ότι μας έχουν περάσει την υποσυνείδητη άποψη ότι όλοι θα επρεπε να θέλουμε να έχουμε ένα οπλοστάσιο.
aisxroi..
Δημοσίευση σχολίου