Κάποτε, μπορεί κάπου μια μέρα να δεις το δίκιο μέσα από ένα στόχο στον αέρα. Θα είναι ήδη όμως αργά γιατί θα 'χουν χαθεί τόσοι από τη μόλυνση, απ' τη μόδα, από μια ισχυρή δόση. Από τον πάτο ως την κορφή αυτή η ζωή βρωμάει και ξέρω πως να επιβιώνω γιατί έχω γίνει τομάρι.
Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
Μπορεί όμως και το αντίθετο... Μπορεί σιγά σιγά να να παρατίσουμε μόδες, λεφτά, και ότι άλλη μαλακιά υπάρχει σε αυτό τον κόσμο και να γίνουμε όπως πολύ σωστά το έθεσες "τομάρια" . Άλλα καλό θα είναι να είμαστε καλλιεργημένα τομάρια. και όχι μορφωμένα, γιατί η μόρφωση έρχεται από την εκπαίδευση και η εκπαίδευση ξέρεις ότι χειραγωγείται...
Στην πίστα του αεροδρομίου έχει νυχτώσει
ένα εκατομμύριο αστέρια φωτίζουν ό,τι μ' έχει πληγώσει
ένας φίλος μου απόψε εγκαταλείπει αυτή τη χώρα
κατά βάθος λυπάται μα δε βλέπει και την ώρα που η ζωή του θ' αλλάξει
όταν τ' αεροπλάνα πετάνε
η γη απλώνεται και οι άνθρωποι ξεχνάνε
είναι τρομέρο το θέαμα
η αίσθηση αυτή ότι πετάς
δεν έχω άλλη εκλογή
ένα κίτρινο ταξί περιμένει
φυσάει, θα χειμωνιάσει...
κι απ'το ταξίδι της φάλαινας είμαστε τόσο μακριά
θέλω να είμαι μαζί σου γιατί μου αρέσει να ζω.
Δημοσίευση σχολίου