Μεσαίωνας

Τέλος το 35ωρο και για τους Γάλλους. Τα κεφάλια μέσα λοιπόν.

«Παρελθόν αποτελεί για τους Γάλλους το εβδομαδιαίο 35ωρο εργασίας, με νόμο που ενέκρινε η γαλλική εθνοσυνέλευση. Οι εταιρείες θα μπορούν να προχωρούν σε ιδιωτικές συμφωνίες με τις ενώσεις των εργαζομένων τόσο για το ωράριο απασχόλησης όσο και για τις υπερωρίες, παρακάμπτοντας το καθιερωμένο 35ωρο.» (ΣΚΑΙ)

Το σχέδιο για τους μεγαλοκαρχαρίες είναι απλό και έχει ως εξής: Μας οδηγούν σε μια κατάσταση πλήρους εξάρτησης από τις επιχειρήσεις και τις βιομηχανίες τους και στη συνέχεια μας προτρέπουν να δουλέψουμε περισσότερο. Οι συντηρητικές κυβερνήσεις φυσικά υποβοηθούν αυτό το σκηνικό, έχοντας ουσιαστικό ρόλο στο σύστημα.

Και πως γίνεται αυτό; Ο εργαζόμενος γίνεται θύμα της υπερκατανάλωσης. Τη θεωρεί άμεση προϋπόθεση για την επιβίωσή του. Αναγκάζεται να αγοράζει τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους και φυσικά τα πληρώνει ακριβά. Λόγω πετρελαίου..

Και όμως, είναι έτσι; Χρειαζόμαστε όλα αυτά που μας "προσφέρουν" στο πιάτο; Έχει ανάγκη ο μέσος άνθρωπος όλες αυτές τις υπηρεσίες που μας πασάρουν σαν αυτονόητες; Δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς τους σωρούς άχρηστων προϊόντων που διαφημίζονται από το πρωί ως το βράδυ σαν αγαθά άμεσης ανάγκης;

Μείωση των μισθών, μείωση των συντάξεων.
Αύξηση των τιμών, αύξηση των ωρών εργασίας.

Γυρίζουμε σε έναν σύγχρονο Μεσαίωνα σιγά-σιγά. Το αντιλαμβάνεται κανείς εκεί έξω; Τέτοιες συνθήκες δουλείας, ανύπαρκτης εκπαίδευσης και μηδενικής περίθαλψης δεν έχουνε σίγουρα σκοπό την βελτίωση της ποιότητας ζωής. Ο μόνος τους στόχος είναι το "φούσκωμα" κάποιων γνωστών-αγνώστων τραπεζικών λογαριασμών. Οι καταπατητές αυτού του πλανήτη δε φορούν κουκούλες. Δρουν απροκάλυπτα. Καιρός να τους κοιτάξουμε στα μάτια και να τους δείξουμε ότι δε μασάμε πια.

Κάνω παρέα στον Βάσκες και τους Κατηγορώ.