25 Μαρτίου σήμερα και κάτι πρέπει να γιορτάζουν
εδώ στην Ελλάδα, γιατί βγήκα γιά τσιγάρα και εν μέσω
κρίσης και αναδουλειάς βρήκα όλα τα μαγαζιά κλειστά!
Α, ναι ρε! Αν θυμάμαι καλά, απ' τα μαθητικά μου χρόνια,
σήμερα οι Έλληνες τιμούν κάποιους εθνικούς ήρωες,
όπως ο Κολοκοτρώνης, που τον πέταξαν να σαπίσει
σ' ένα μπουντρούμι, αφού πρώτα τους απάλλαξε απ' τους
Τούρκους και ο Νικηταράς, που μετά την απελευθέρωση
ζητιάνευε ρακένδυτος στους δρόμους της Αθήνας.
Ζήτω το Έθνος, ζήτω η Ελλάς!
[βασιλιάς της μοναξιάς]
εδώ στην Ελλάδα, γιατί βγήκα γιά τσιγάρα και εν μέσω
κρίσης και αναδουλειάς βρήκα όλα τα μαγαζιά κλειστά!
Α, ναι ρε! Αν θυμάμαι καλά, απ' τα μαθητικά μου χρόνια,
σήμερα οι Έλληνες τιμούν κάποιους εθνικούς ήρωες,
όπως ο Κολοκοτρώνης, που τον πέταξαν να σαπίσει
σ' ένα μπουντρούμι, αφού πρώτα τους απάλλαξε απ' τους
Τούρκους και ο Νικηταράς, που μετά την απελευθέρωση
ζητιάνευε ρακένδυτος στους δρόμους της Αθήνας.
Ζήτω το Έθνος, ζήτω η Ελλάς!
[βασιλιάς της μοναξιάς]
12 σχόλια:
Πες τα χρυσόστομε!
...Και που αν ζούσε τότε ο Καρατζαφύρερ και ο Άδωνις θα τους έλεγε "αναρχικούς που διαταράσσουν την έννομον τάξιν" και "την εύρυθμον λειτουργίαν του κράτους"...!
Έτσι!
Από κουκούλα πως πάμε?
Κόψτο κάπνισμα σκοτώνει. Και δεν θα γράφεις ζοχαδιασμένος.
;)
Ρε παιδιά πέρα απο την πλάκα η Ελληνική επανάσταση ήταν ότι πιο σπουδαίο έχουμε πετύχει σαν Έθνος.
Πρέπει να τιμάμε τους Επαναστάτες που έδωσαν το αίμα τους και να μην ξεχνάμε για τις διχόνοιες που είχαμε ο Μακρυγίαννης γράφει στα απομνημονεύματα του τα εξής(θα αναφέρω ένα απόσπασμα σημαντικό)
Αν μας έλεγε κανένας αυτείνη την λευτεριά οπού θα γευόμαστε, θα περικαλούσαμε τον Θεόν να μας αφήση εις τους Τούρκους άλλα τόσα χρόνια, όσο-να γνωρίσουν οι άνθρωποι τι θα ειπή πατρίδα, τι θα ειπή θρησκεία, τι θα ειπή φιλοτιμία, αρετή και τιμιότη. Αυτά λείπουν απ' όλους εμάς, στρατιωτικούς και πολιτικούς. Τις πρόσοδες της πατρίδας τις κλέβομεν, από υποστατικά δεν της αφήσαμεν τίποτας, σε 'πηρεσίαν να μπούμεν, ένα βάνομεν εις το ταμείον, δέκα κλέβομεν. Αγοράζομεν πρόσοδες, τις τρώμεν όλες. Χρωστούν εις το Ταμείον δεκοχτώ-'κατομμύρια ο ένας κι' ο άλλος· ο Μιχαλάκης Γιατρός πεντακόσες-χιλιάδες, ο Τζούχλος τρακόσες, ο Γιωργάκης Νοταράς τρακόσες-πενήντα -όλο τέτοιγοι χρωστούνε αυτά. Ο κεντρικός ταμίας ο Φίτζιος -τρακόσες-πενήντα του λείπουν από το ταμείον· κι' ακόμα δεν κυτάχτηκαν πόσα θα λείψουν ακόμα. Το-ίδιο ντογάνες κι' άλλα. Τέτοιοι μπαίνουν εις τα πράματα και τέτοιους συντρόφους βάνουν. Δύσκολο είναι ο τίμιος άνθρωπος να κάνη τα χρέη του πατριωτικώς. Οι αγωνισταί οι περισσότεροι και οι χήρες κι' αρφανά δυστυχούν. Πολυτέλεια και φαντασία- γεμίσαμεν πλήθος πιανοφόρτια και κιθάρες. Οι δανεισταί μας ζητούν τα χρήματά τους, λεπτό δεν τους δίνομεν από αυτά -κάνουν επέβασιν εις τα πράματά μας. Και ποτές δεν βρίσκομεν ίσιον δρόμον. Πως θα σωθούμεν " εμείς μ' αυτά και να σκηματιστούμεν εις την κοινωνίαν του κόσμου ως άνθρωποι;" Ο Θεός ας κάμη το έλεός του να μας γλυτώση από τον μεγάλον γκρεμνόν οπού τρέχομεν να τζακιστούμεν. Αφού έγινε ο ανακατωμός της Ευρώπης, έπρεπε να είμαστε κ' εμείς σε μίαν κατάστασιν να βασταχτούμεν, να μη μας πλακώση κάνας κίντυνος, ή και αν είναι αρμόδιος καιρός και κινηθούν κι' άλλοι δυνατοί, να κινηθούμεν κ' εμείς -κι' αυτά χρειάζονται να 'χωμεν κι' ολίγα μέσα, να βασταχτή η πειθαρχία, να μην κινηθούμεν και γυμνώσουμεν τους αδελφούς μας και τους ατιμήσουμεν, και τότε είναι χερότερα· αντίς-να φκειάσουμεν φρύδια, βγαίνομεν και τα μάτια. Είχα την εταιρίαν, την ενέργαγα μυστικώς κ' έστελνα παντού χωρίς-να με ξέρουν οι μεγάλοι· ότι με κιντύνεψαν όλοι ποιος ολίγο, ποιος πολύ. Είδα ότι εις αυτείνη την περίστασιν δεν μπορώ μόνος-μου να κάμω τίποτας· συλλογίστηκα να βάλω και τον Μεταξά και Μαυροκορδάτο. Πήγα τους αντάμωσα, " τους είπα· "Να μου δώσετε τον λόγον της τιμής σας -κάτι θα σας " " ειπώ". Υποσκέθηκαν. Τότε τους ξηγήθηκα όλα. Τους είπα και τα ένγραφα " οπού έχω· τους τα 'δειξα, όμως να μην τα διαβάσουν και ιδούνε τα άτομα· και είμαι ορκισμένος εις αυτό να τα 'χω μυστικά. Κι' όταν είναι καιρός, στέλνουν από 'ναν άνθρωπον κι' αυτείνοι και συσταίνομεν μίαν 'πιτροπή. Έκαμα κ' έναν όρκον να καταγράφωνται οι άνθρωποι ό,τι μπορή ο καθένας. Τους είπα, εκείνοι ν' αγροικιώνται έξω με τους ομογενείς μας κ' εγώ να 'χω τον οργανισμόν του Κράτους. Έγραψα έξι-χιλιάδες δραχμές· πρωτοέγραψα εγώ δια-να ελκύζωνται οι άνθρωποι. Τους είπα χρειάζονται έξοδα, οπού θ' αγροικιώμαστε με τους ανθρώπους έξω και μέσα-εις το Κράτος. Με-χωρίς " έξοδα δουλειά δεν γένεται. Μου λένε· "Δεν έχομεν εμείς. -Πουλώ, τους λέγω," ένα σπίτι οπού 'χω εις τ' Ανάπλι να κάμωμεν την δουλειά μας, με την συνφωνίαν όσοι γράφουν χρήματα -λεπτό δεν έχει να πιάση κανένας μας εις το χέρι· όταν είναι καιρός, να γένη μια 'πιτροπή να ξοδιάζη. Και εις-το-εξής " ό,τι θα κάνω, θα σας ρωτώ κ' εσείς θα με ρωτάτε". Μείναμεν σύνφωνοι" εις αυτό. Και σε άλλην εταιρίαν να μην έμπωμεν, αλλά να 'χωμεν την δική-μας. Μοναχά να ξέρωμεν τι κάνουν οι άλλοι, να μην κάμουν κανένα άγουρο κίνημα -να τους αποκόβωμεν, να μην πάθη η πατρίδα από τις ανοησίες μας. Καθώς και θα το παθαίναμεν από τους ανοήτους, οπού θέλαν να κινηθούνε να πάνε να πάρουν την Κωσταντινόπολη.
Μείναμεν σύνφωνοι σε όλα αυτά. Το σπίτι μου, οπού είχα εις τ' Ανάπλι, άξιζε τριάντα-χιλιάδες δραχμές· το πουλώ πέντε κι' οχτακόσες. Έστειλα ανθρώπους εκ-νέου παντού κι' οργάνισα όλο το Κράτος. Ό,τι έκανα τους το 'λεγα, όμως τον όρκον με τις υπογραφές τον βάσταγα και τον βαστώ εγώ. Συνφώνως πηγαίναμεν καμόσον καιρόν. Του Γαρδικιώτη κι' αλλουνών τους έλεγα άλλα, όχι όμως ν' απατώ τους ανθρώπους, μόνον να μην προδινώμαστε· κι' αν δώση ο Θεός κάνα καλό, όλοι σε μίαν στράτα ανταμωνόμαστε. Κ' έλεγα ολουνών να 'νεργούμεν την ένωσιν και να 'χωμεν ομόνοια πατριωτική. Έλκυσα και τον Βασιλέα 'σ αυτά, όχι όμως να ξέρη και τον οργανισμόν μας. Ήφερα τον Χατζηχρήστο και Γαρδικιώτη σε συμπάθεια δια αυτούς, δια-να τους 'γκολπωθή ο Βασιλέας εις αυτές τις περίστασες. Θέλησε ύστερα ο Βασιλέας να κάμη αυτούς τους δυο αντιστράτηγους κ' εμένα 'πασπιστή του. Στέλνει τον Χατζηχρήστο ο Γαρδικιώτης να πάγω να τον ανταμώσω. Μου είπε αυτό ο Χατζηχρήστος, ότι του το είχε ειπή ο Βασιλέας δυο-τρεις μήνες πρωτύτερα. Πήγα εις τον Γαρδικιώτη μαζί-με τον Χατζηχρήστο. " Μου λέγει αυτό. Του λέγω· "Ευκαριστώ τον Βασιλέα εις την τιμή οπού " " μου κάνει· είμαι αστενής, δεν μπορώ να 'περετήσω". Μ' έβγιασε πολύ, δεν " " δέχτηκα. Μου λέγει· "Θα το δεχτής να σηκώσης κάθε υποψίαν από-πάνου " σου, ότι είπαν του Βασιλέως ότι κάτι 'νεργάνε ο Μαυροκορδάτος κι' ο Μεταξάς κ' έχουν εσέναν ως αρχηγόν. -Του λέγω, δεν έχομεν κάναν κακόν σκοπόν οι τίμιοι άνθρωποι. Και ίσα-ίσα δι' αυτόν τον λόγον οπού μου είπες δεν δέχομαι τίποτας ως ύποπτος· και να μάθη ο Βασιλέας να μη σκιάζεται από " τους υπηκόους του για-να τους βαίνη σε θέσες. Έτζι έκανε ο Καλλεφουρνάς, τον έσκιαζε, και το' 'δωσε δυο υπουργεία.
Τα απομνημονέυματα του Μακρυγιάννη είναι ότι πιο Αντιεξουσιαστικό και αληθινό έχει γραφτεί για την περίοδο του 1821
Ζήτω και στους Ελληνάρες! Στους απανταχού για πάντα Νεοέλληνες!
Αυτοι ειμαστε! Οσο κι αν προσπαθουμε να δειξουμε κατι αλλο....
Ρε συ αλλάζει ο λύκος χαρακτήρα?
Μόνο δέρμα.
Τιμή και δόξα στους πανταχού εξεγερμένους. Το θέμα με τις παρελάσεις κούρασε. Τα είπαμε, τα ξαναείπαμε.. Παρελάσαμε, ξαναπαρελάσαμε. Ας βάλουμε μια τελεία και να ανοίξουμε τη δική μας παράγραφο. Κάθε χρόνο παρέλαση και σημαιάκι.. Δεν ωφελεί και σε τίποτα.
Ante kai nα το δεχτω, το 1821 επαναστατησαν οι Ελληνες.
Την σημερον ημερα γιατι δεν κουνιεται φυλλο, που μας εχουν βαλει τα δυο ποδια σε ενα παπουτσι?
din
430 ευρώ το χρόνο σε κάθε κάτοικο της χώρας κοστίζουν οι στρατιωτικοί εξοπλισμοί (4,1% ΑΕΠ) ενώ οι δημόσιες δαπάνες για την παιδεία είναι στο 2,71%. Κόψτε τις παρελάσεις! Βάλτε ένα τέλος στην υποχρεωτική στράτευση.
Αυτό ξαναπέστο.
Κόψτε τις παρελάσεις! Βάλτε ένα τέλος στην υποχρεωτική στράτευση.
(το ξαναείπα... άργησα λίγο αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ)
Δημοσίευση σχολίου