Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2009

Βιοτρομοκρατία

Η απειλή επιθέσεων με τη χρήση βιολογικών παραγόντων. Μπορεί να εφαρμοστεί από άτομα, ομάδες ή ακόμα και από ..κυβερνήσεις κρατών; Κάτι τέτοιο φαίνεται να υποστηρίζει η κ. Burgermeister για τον νέο ιό H1N1. Ο ιός αυτός δεν είναι απλά «περίεργος» ως προς τη δομή του, η ύπαρξή του και μόνο αποτελεί μυστήριο. Αρχικά, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας μας τον «σύστησε» ως μια νέα μορφή γρίπης που φαινόταν να προέρχεται από τους χοίρους.

Η αρχή έγινε στην Αμερική, γρήγορα όμως εξαπλώθηκε παντού. Παρατηρητές αυτού του «φαινομένου» μιλούν για ταυτόχρονα κρούσματα σε διάφορες περιοχές στον πλανήτη που όμως αρχικά αποσιωπήθηκαν. Η «γρίπη των χοίρων», όπως την αποκάλεσαν, είχε ήδη κάνει δυναμικά την εμφάνισή της προσβάλοντας μόνο ανθρώπους (και όχι ζώα) από όλες τις γωνιές της Γης.

Και κάπου εκεί αρχίζει το μυστήριο. Ο νέος ιός είναι ένα πρωτοεμφανιζόμενο μείγμα περισσοτέρων ιών. Περιέχει γονίδια εκτός από την γρίπη των χοίρων, από αυτές των ανθρώπων και των πουλερικών. Επιστήμονες και ερευνητές αποκαλύπτουν ότι ένα τέτοιο παράξενο μείγμα μπορεί να κατασκευαστεί μόνο σε εργαστήριο. Ο όρος «γρίπη των χοίρων» σταδιακά απορρίφθηκε.

Η κ. Bürgermeister είναι μία αυστριακή δημοσιογράφος, η οποία έχει καταθέσει μηνύσεις στο FBI κατά της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας, των Ηνωμένων Εθνών, πολιτικών και αξιωματούχων καθώς και κατά της εταιρίας παρασκευής εμβολίων Baxter, κατηγορώντας τους για την δημιουργία του ιού Η1Ν1, όπως και την εξάπλωσή του σε διάφορες γωνιές του κόσμου.

Η Jane Bürgermeister κάνει λόγο για «βιοτρομοκρατία». Άνεργη πλέον, μετά την κατάθεση της μήνυσης, λέει: «Η Μητέρα-Φύση δεν αναμιγνύει πτηνά, χοίρους και τρεις διαφορετικούς ιούς της γρίπης του ανθρώπου, σε έναν ιό», ενώ ταυτόχρονα υποστηρίζει πως έχει αποδείξεις ότι το εμβόλιο για τον νέο ιό πατενταρίστηκε από την Baxter το 2007, πολύ πριν γίνει γνωστός ο ίδιος ο ιός.

Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2009

Φύλακας

Επαναστατική προβοκάτσια. Όταν η 17Ν στοχοποιούσε υψηλόβαθμα στελέχη μυστικών υπηρεσιών, ενώ οι σημερινοί «επαναστάτες» του κώλου απλά παίζουν το παιχνιδάκι τους, η απόσταση όλο και μεγαλώνει. Και μεγαλώνει..
Σέχτα παρακρατικών.
Όταν η 17Ν χτυπούσε στόχους αμερικανοτσολιάδων και γιάπηδων ψευτοαριστερών, ενώ οι σημερινοί τρομοκράτες συνεχίζουν και χτυπούν απλούς ένστολους, η απόσταση όλο και μεγαλώνει. Και μεγαλώνει..

Οι επιθέσεις βαθμιαία δυναμώνουν. Σκιαγραφούν το προφίλ των δολοφόνων στέλνοντας προκηρύξεις. Προσπαθούν όπως μπορούν να τους διασυνδέσουν με τον Ε.Λ.Α. και τη 17Ν. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία (ύστερα πλέον και από το χθεσινό) πως ο μόνος στόχος τους είναι ένας: Να νιώσουν οι νοικοκοιραίοι ότι απειλούνται. Και ύστερα; Πάρε νόμους, νιώσε δίκες και το κυριότερο «κάτσε σπίτι!».

Τρόμπολοι υπάρχουν πάντού! Έγραφα τον Ιούνιο (Αντίποδας) ότι η συντηρητικοποίηση της σημερινής κοινωνίας δεν έχει θέση σε βιβλία ή εγχειρίδια. Δεν μπορεί να αναλυθεί και πόσο μάλλον να κατανοηθεί μέσα από δελτία ειδήσεων, εφημερίδες και εκπομπές ραδιοφώνου. Η συντηρητικοποίηση της σημερινής κοινωνίας είναι ο βασικός στόχος όλων αυτών των επιθέσεων των δήθεν τρομοκρατών οι οποίοι φυσικά ..είναι αντιεξουσιαστές!

Δεν υπάρχουν πια αμφιβολίες. Οι δολοφονικές επιθέσεις των νεότερων τρομοκρατικών οργανώσεων δεν έχουν ιδεολογικό χαρακτήρα. Αυτή είναι η πραγματική τρομοκρατία, η τρομοκρατία του κράτους. Ενός κράτους που θέλει τους πολίτες του κλεισμένους στα σπίτια τους. Χωρίς ίχνος κοινωνικών δραστηριοτήτων. Χωρίς ίχνος πολιτικών δικαιωμάτων. Χωρίς ίχνος δημοκρατικών ελευθεριών. Και η απόσταση όλο και μεγαλώνει..

Ρε δε με νοιάζει από που'ρθες σου λέω κι εμείς εδώ είμαστε περαστικοί.
Στον ουρανό ν'ανεβώ και να τα λέω, πάω στοίχημα πως θα'σαι κι εκεί.
Ρε δε με νοιάζει ποιός σ'έστειλε, τι θες.. ούτε κι αν είσαι από άλλο πλανήτη.
Εδώ χρωστάμε λύπες και χαρές σ'ένα φύλακα άγγελο αλήτη.

Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2009

Dogtooth.

Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2009

Focus

Έκανα μερικές ασκήσεις που δεν έπιασαν τόπο. Ο δάσκαλος γιόγκα είχε πει ότι θα με βοηθήσουν. Σηκώθηκα όρθιος νευριασμένος. Έπιασα το τρυπάνι από το τραπεζάκι και άρχισα να ανοίγω τρύπες στον τοίχο. Έκανε τόσο θόρυβο το μηχάνημα που με ανάγκασε να το πετάξω από το παράθυρο. Κοιτάχτηκα στον καθρέφτη. Έμεινα ακίνητος για τουλάχιστον μισή ώρα. Αυτό ήταν. Απογειώθηκα. Ξάπλωσα ήρεμος στο κρεβάτι και αποκοιμήθηκα. nada.surf

Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2009

Mute

Ξανά και ξανά στο ίδιο έργο θεατές. Και για να έχουμε καλό ρώτημα.. Ποιός δίνει εντολή να μπαίνουν διμοιρίες σε μαγαζιά και να σηκώνουν κόσμο από τα τραπέζια; Πόσο νόμιμο είναι να προσάγουν πολίτες ενώ εκείνοι πίνουν τον καφέ ή το ποτό τους; Έχουν το δικαίωμα τα όργανα της τάξεως να μην αναγράφουν στις στολές τα διακριτικά τους; Που μπορεί να απευθυνθεί κάποιος όταν έχει δεχτεί βία κατά την σύλληψή του; Πόσες πιθανότητες έχει να δικαιωθεί και το όργανο να καταδικαστεί;

Ο συνήγορος του πολίτη σημειώνει:
«Η επίδειξη δελτίου ταυτότητας πρέπει ν’ απαλλάσσει τον ελεγχθέντα από το ενδεχόμενο προσαγωγής για πρόσθετη εξακρίβωση στοιχείων… Η προσαγωγή πολίτη που κατέχει αποδεικτικό στοιχείο της ταυτότητάς του επιτρέπεται στην περίπτωση που η συμπεριφορά του -και όχι απλώς ο τόπος, ο χρόνος ή οι περιστάσεις- κινεί υπόνοιες διάπραξης εγκλήματος…

Ενδεχόμενος υψηλός βαθμός εγκληματικότητας σε συγκεκριμένο δημόσιο χώρο επιτρέπει την πύκνωση της αστυνόμευσης αυτού και την επέμβαση εφόσον αναφύεται η παραμικρή εξατομικευμένη ένδειξη, όχι όμως και την αντιμετώπιση όλων των παρατυχόντων πολιτών ως εκ προοιμίου υπόπτων, αφού οι πολίτες δεν υποχρεούνται να συνδέουν προς ορισμένο ‘‘νόμιμο’’ σκοπό τη φυσική τους παρουσία σε δημόσιο χώρο

Απλή υποστήριξη από τον ελεγχόμενο πολίτη της άποψης ότι για τη σωματική του έρευνα απαιτείται παρουσία εισαγγελέα -ανεξάρτητα από το γεγονός του εσφαλμένου της άποψης- δεν συνιστά ασφαλώς πράξη επίμεμπτη ή ύποπτη, όταν ο ελεγχόμενος αρκείται σε αυτό και δεν παρεμποδίζει ή δεν ασκεί βία κατά τον έλεγχο… Απλή ‘‘αρνητική’’ συμπεριφορά των ελεγχομένων, η οποία άλλωστε εξηγείται από στοιχειώδες ένστικτο αυτοσυντήρησης, δεν συνιστά άνευ ετέρου λόγο δέσμευσης

Καλημέρα σας!

Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2009

Roach

Προχτές αποφάσισα να φτιάξω τον κήπο. Καιρό τώρα μπαίνοντας στο σπίτι τον έβλεπα να με παρακαλάει μήπως και ασχοληθώ κάποτε μαζί του. Πάρκαρα καθημερινά εκεί έξω και τα λουλούδια θαρρείς γύριζαν όλα μαζί προς το μέρος μου. Καθώς κλείδωνα το αυτοκίνητο τα πεύκα κουνούσαν όλα μαζί τα χέρια τους ενώ στο δρομάκι προς την πόρτα το καταπράσινο γρασίδι ψυθίριζε στίχους από παλιά δικά μου ποιήματα.

Ξεκίνησα από τα εύκολα. Πήρα το κλαδευτήρι στα χέρια μου και κατευθύνθηκα προς το φράχτη. Όμως κάτι αναπάντεχο συνέβη! Οι θάμνοι έστρεψαν τα κλαδιά τους προς τα κάτω. Τα δέντρα κούνησαν τα φθινοπωρινά κίτρινα φύλλα τους να πέσουν προς το μέρος μου. Οι τριανταφυλλιές πέταξαν τα αγκάθια προς τα έξω και τα σπουργίτια όρμηξαν να με φάνε. Εγώ όμως το είχα πάρει απόφαση. Έπρεπε να περιποιηθώ την πρόσοψη.

Το βράδυ μπήκα στο σπίτι κουρασμένος. Κοιμήθηκα χωρίς μεγάλη δυσκολία - απίστευτο! Στον ύπνο μου είδα ότι ο κήπος μου είχε γίνει ένας απέραντος ζωολογικός κήπος. Ονειρεύτηκα ότι τέσσερις ροζ κροκόδειλοι περπατούσαν στην είσοδο του σπιτιού, ενώ οι ζέβρες συγκατοικούσαν με τα περιστέρια πάνω στους θάμνους. Είχανε μάλιστα σπίτια και το καθένα από αυτά είχε έξω το δικό του γραμματοκιβώτιο. Φανταστικά!

Παρ' όλα αυτά ξύπνησα απαίσια χτες. Χρειάστηκα δυο κούπες μαύρου καφέ για να συνέλθω. Έκανα μπάνιο, ντύθηκα γρήγορα και ξεκίνησα. Βγαίνοντας από το σπίτι ένιωσα περήφανος για τη δουλειά που έκανα. Παρέμεινα στην είσοδο και παρατήρησα τον υπέροχο κήπο μου. Τα δέντρα, τα λουλούδια, οι θάμνοι.. όλα είχαν γίνει στα πρότυπα της γειτονιάς μου. Και χαμογέλασα για αυτό μου το κατόρθωμα.

Σταμάτησα πριν φύγω και ξανακοίταξα πίσω. Στάθηκα εκεί στο φράχτη για λίγο και προσπαθούσα να καταλάβω τι φταίει. Τίποτα δεν ήτανε όπως πριν. Καμία μελωδία, ούτε θρόισμα, ούτε μυρωδιά. Δεν γύρισε κανείς στον κήπο να με κοιτάξει, κανείς δεν απαγγέλει πια ποίηση. Κοίτα να δεις τώρα ζημιά! Έφυγα φουριόζος και σκεπτικός. Με απασχολούσε αυτό σε όλη τη διαδρομή. Σήμερα έπαθα αχρωματοψία.

ΥΓ. Τραγούδι δεν σας δίνω, αφού δε θέλετε.

Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2009

Wave

beck - heroin

Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2009

Συννέφιασε

Εξαρθρώθηκε κύκλωμα εμπορίας ναρκωτικών. Μονοψήφιο έλλειμμα ο στόχος του προϋπολογισμού για το 2010. Ο Βόρειος Πόλος θα μετατραπεί σε θάλασσα. Παρέμβαση του Συνήγορου του Πολίτη για το άσυλο. Συνεδρίασε η Επιτροπή για τη νέα γρίπη. Επιτακτικό το πλύσιμο των χεριών προς αποφυγή ασθενειών. Νέα επίθεση στo βιβλιοπωλείο του Άδωνι Γεωργιάδη.

Ανακοίνωση ΚΚΕ για τα επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας. Εγκαταλείπουν τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά οι Γερμανοί. Ανεβαίνουν οι τόνοι ενόψει συνεδρίου στη Νέα Δημοκρατία. Νέες ανατιμήσεις στα καύσιμα. Πράκτορας των Βρετανών ο Μουσολίνι. Αποκλειστικές δηλώσεις του νομάρχη Θεσσαλονίκης. Συμπληρώστε όποια «είδηση» θέλετε, όλες ίδιες μου μοιάζουν.
rocknrollqueen

Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2009

Ρολόι

Όταν έσκυψε να δει κάτω από το ψυγείο ούτε που το φανταζόταν. Και πως θα μπορούσε άραγε; Έψαχνε μάταια από το πρωί να βρει εκείνο το γράμμα. Έσερνε τα πόδια του σε όλο το σπίτι ψάχνοντας και μετακινώντας έπιπλα. Από την σάλα στα υπνοδωμάτια και από το καθιστικό στο μπάνιο. Μέχρι που έφτασε και η ώρα της κουζίνας.

Το πρωί σηκώθηκε να πάει στη δουλειά και άκουσε το κουδούνι. Ο φάκελος δεν έγραφε αποστολέα. Ο καφές πάντα του αρέσει ζεστός μόλις ξυπνάει. Σήκωσε το γράμμα στο παράθυρο μήπως το φως του δώσει μερικές πληροφορίες. Υπήρχαν δύο μπορεί και τρία διπλωμένα χαρτιά. Θα το άνοιγε το μεσημέρι, μετά τη δουλειά.

Κάτω από το ψυγείο υπήρχε μια καταπακτή. Έμεινε αρκετή ώρα ακίνητος - αποσβολωμένος από την ύπαρξη μιας νέας πόρτας στο εσωτερικό της κουζίνας του. Και τι μπορεί να χρειάζεται εκεί κάτω μια καταπακτή; Και γιατί κανείς να μην τον έχει ειδοποιήσει ότι υπάρχει υπόγειο στο οίκημα; Ξάπλωσε με αυτές τις απορίες.

Το ξυπνητήρι είναι ρυθμισμένο πάντοτε την ίδια ώρα. Σήμερα τον ξύπνησε στις οχτώμιση. Καθόλου χρόνος, κρύος καφές, νεύρα. Κοίταξε τον εαυτό του στον καθρέφτη. Το ψυγείο. Έφτιαξε τον γιακά του, ίσιωσε τη γραβάτα. Το ψυγείο. Χαλάρωσε τη ζώνη του παντελονιού. Το ψυγείο. Φόρεσε το παλτό του, πήρε τα κλειδιά του αμαξιού. Έφυγε τρέχοντας.

Το ψυγείο δεν ήταν στη θέση του όταν εκείνος γύρισε από τη δουλειά. Η καταπακτή ανοιχτή και ομιλίες στο βάθος. Έκανε δύο βήματα στο διάδρομο πλησιάζοντας την κουζίνα. Φως δεν υπήρχε, πιθανόν ούτε σκαλοπάτια. Έκανε ακόμα δύο βήματα προς τα μπρος. Όχι, δεν υπήρχε σκάλα. Και που είναι το καπάκι; Μα γιατί κανείς δεν του είπε ότι υπάρχει υπόγειο;

Πρώτη φορά χάνει πράγματα από τότε που εγκαταστάθηκε στο καινούριο του σπίτι. Που βρίσκεται εκείνος ο φάκελος; Ξάπλωσε στον καναπέ και κοίταζε τις μύγες να χορεύουν στο ταβάνι. Κυριακή. Σήμερα κλείνει δύο εβδομάδες χωρίς φαγητό. Μάλλον ήρθε η στιγμή να βάλει κάτι στο στομάχι του. Έκανε κίνηση να φτάσει το τηλέφωνο.

Γυρίζοντας από τη δουλειά συνάντησε ένα φίλο. Του είπε για την καταπακτή. Εκείνος του έδωσε ένα γράμμα. Το κράτησε στα χέρια του κάπως αμήχανα. Έψαξε τον αποστολέα. Δεν βρήκε τίποτα που να μοιάζει με γραφή πάνω στο φάκελο. Μόνο κάποιες μουτζούρες που θα μπορούσες άνετα να πεις ότι σχημάτιζαν ένα ψυγείο.

Όταν μπήκε στο σπίτι άκουσε πολλές ομιλίες από την κουζίνα. Το ψυγείο ήταν στη θέση του, έσκυψε να δει τι γίνεται κάτω από αυτό. Βρήκε ένα γράμμα χωρίς αποστολέα. Άπλωσε το χέρι του για να το πιάσει όταν ξαφνικά ζαλίστηκε και σωριάστηκε στο πάτωμα. Κάτι πολύ βαρύ τον πλάκωσε στην πλάτη και μετά τίποτα.

Ξύπνησε στο κρεβάτι του με χειρουργικές γάζες στα χέρια και στα πόδια. Στο αριστερό του χέρι υπήρχε μια ζωγραφιά. Τόσο όμορφη που σίγουρα δεν την έκανε εκείνος. Δεν είχε σχεδιάσει ποτέ του και αυτό το θυμόταν στα σίγουρα. Ακινητοποιημένος ανάσκελα φώναξε μήπως υπήρχε κάποιος άλλος στο σπίτι. Εκτός από την ηχώ της φωνής του κανείς.

Το κουδούνι χτυπούσε τόσο επίμονα που στο τέλος τον ξύπνησε. Σηκώθηκε από το κρεβάτι τρέχοντας και άνοιξε την πόρτα. Πάνω στο χαλάκι στεκόταν ένα ψυγείο. Το άνοιξε και από μέσα πετάχτηκαν φάκελοι. Άπειρα γράμματα χωρίς αποστολέα με μοναδικό παραλήπτη εκείνον. Χωρίς σφραγίδες, χωρίς γραμματόσημα.

Ο φίλος του τον περίμενε εδώ και ώρα στην κουζίνα. Είχε γύρω του γράμματα και δύο κούπες ζεστό καφέ. Η δουλειά του γραφίστα δεν προέκυψε έτσι όπως την είχε στο μυαλό του αρχικά. Κοίταξε την καταπακτή, κατάπιε δυο μπορεί και τρεις γουλιές κοιτάζοντας προς το φως του παραθύρου. Οι μύγες χόρευαν χαρούμενες στο ταβάνι και εκείνος έφυγε για το γραφείο.

Loverman

Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2009

Πράσινοι

Ο "έλεγχος" των μπαχαλάκηδων των Εξαρχείων με ετεροχρονισμένα αστυνομικά γιουρούσια είναι στρατηγική παλαιάς κοπής. Τα eighties είχαν τη σφραγίδα του Αρκουδέα, δηλαδή κρατηράκια στα "τραπεζάκια-έξω" της πλατείας, που άνοιγαν τα ΜΑΤ και τα ΜΕΑ, παίζοντας... ντραμς με τα γκλομπς πάνω στις λαμαρινένιες επιφάνειες για να τρομοκρατήσουν τον κόσμο.

Όμως όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν στην... Ελλάς. Κι έτσι η ΕΛΑΣ, ένστολη και με πολιτικά, μπούκαρε και χθες τα ξημερώματα στα Εξάρχεια, έβγαλε ανθρώπους από καφέ [μαρτυρία Βυτίου: Σοσιαλισμός με ολίγη βαρβαρότητα], προπηλάκισε χυδαία περαστικούς [ηχητική περιγραφή αυτόπτη μάρτυρα], και επεχείρησε να εισβάλει στο στέκι μεταναστών [indy.gr: Η πράσινη ανάπτυξη των ΜΑΤ].

Την ίδια στιγμή, όπως επισημαίνει το Ιστολόγιον, ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Μ. Χρυσοχοΐδης, δήλωνε στην Ελευθεροτυπία ότι «η Αστυνομία δεν θα κάνει 'γιουρούσια' και επιχειρήσεις σκούπα» και ο υφυπουργός Σ. Βούγιας στο Mega ότι «δεν πρέπει να επαναληφθούν φαινόμενα όπως άλλοτε να καίγεται η Αθήνα και άλλοτε να εφαρμόζεται καταστολή επί δικαίων και αδίκων». Καλό το χιούμορ αλλά ζητούνται σοβαρές πολιτικές και ουχί ρολίστες υπουργοί.

διάβασα και αντέγραψα από me[n]talmolecule

Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2009

reality


video: CHOP CUP - more: weareom.com

Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2009

Έκπληξη

Είμαστε όλοι ΠΑΣΟΚ. Στηρίζουμε όλοι Γιώργο.
Το blog τελείωσε. Προσοχή! Μην κάνεις εδώ κλικ.