Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2009

Ρολόι

Όταν έσκυψε να δει κάτω από το ψυγείο ούτε που το φανταζόταν. Και πως θα μπορούσε άραγε; Έψαχνε μάταια από το πρωί να βρει εκείνο το γράμμα. Έσερνε τα πόδια του σε όλο το σπίτι ψάχνοντας και μετακινώντας έπιπλα. Από την σάλα στα υπνοδωμάτια και από το καθιστικό στο μπάνιο. Μέχρι που έφτασε και η ώρα της κουζίνας.

Το πρωί σηκώθηκε να πάει στη δουλειά και άκουσε το κουδούνι. Ο φάκελος δεν έγραφε αποστολέα. Ο καφές πάντα του αρέσει ζεστός μόλις ξυπνάει. Σήκωσε το γράμμα στο παράθυρο μήπως το φως του δώσει μερικές πληροφορίες. Υπήρχαν δύο μπορεί και τρία διπλωμένα χαρτιά. Θα το άνοιγε το μεσημέρι, μετά τη δουλειά.

Κάτω από το ψυγείο υπήρχε μια καταπακτή. Έμεινε αρκετή ώρα ακίνητος - αποσβολωμένος από την ύπαρξη μιας νέας πόρτας στο εσωτερικό της κουζίνας του. Και τι μπορεί να χρειάζεται εκεί κάτω μια καταπακτή; Και γιατί κανείς να μην τον έχει ειδοποιήσει ότι υπάρχει υπόγειο στο οίκημα; Ξάπλωσε με αυτές τις απορίες.

Το ξυπνητήρι είναι ρυθμισμένο πάντοτε την ίδια ώρα. Σήμερα τον ξύπνησε στις οχτώμιση. Καθόλου χρόνος, κρύος καφές, νεύρα. Κοίταξε τον εαυτό του στον καθρέφτη. Το ψυγείο. Έφτιαξε τον γιακά του, ίσιωσε τη γραβάτα. Το ψυγείο. Χαλάρωσε τη ζώνη του παντελονιού. Το ψυγείο. Φόρεσε το παλτό του, πήρε τα κλειδιά του αμαξιού. Έφυγε τρέχοντας.

Το ψυγείο δεν ήταν στη θέση του όταν εκείνος γύρισε από τη δουλειά. Η καταπακτή ανοιχτή και ομιλίες στο βάθος. Έκανε δύο βήματα στο διάδρομο πλησιάζοντας την κουζίνα. Φως δεν υπήρχε, πιθανόν ούτε σκαλοπάτια. Έκανε ακόμα δύο βήματα προς τα μπρος. Όχι, δεν υπήρχε σκάλα. Και που είναι το καπάκι; Μα γιατί κανείς δεν του είπε ότι υπάρχει υπόγειο;

Πρώτη φορά χάνει πράγματα από τότε που εγκαταστάθηκε στο καινούριο του σπίτι. Που βρίσκεται εκείνος ο φάκελος; Ξάπλωσε στον καναπέ και κοίταζε τις μύγες να χορεύουν στο ταβάνι. Κυριακή. Σήμερα κλείνει δύο εβδομάδες χωρίς φαγητό. Μάλλον ήρθε η στιγμή να βάλει κάτι στο στομάχι του. Έκανε κίνηση να φτάσει το τηλέφωνο.

Γυρίζοντας από τη δουλειά συνάντησε ένα φίλο. Του είπε για την καταπακτή. Εκείνος του έδωσε ένα γράμμα. Το κράτησε στα χέρια του κάπως αμήχανα. Έψαξε τον αποστολέα. Δεν βρήκε τίποτα που να μοιάζει με γραφή πάνω στο φάκελο. Μόνο κάποιες μουτζούρες που θα μπορούσες άνετα να πεις ότι σχημάτιζαν ένα ψυγείο.

Όταν μπήκε στο σπίτι άκουσε πολλές ομιλίες από την κουζίνα. Το ψυγείο ήταν στη θέση του, έσκυψε να δει τι γίνεται κάτω από αυτό. Βρήκε ένα γράμμα χωρίς αποστολέα. Άπλωσε το χέρι του για να το πιάσει όταν ξαφνικά ζαλίστηκε και σωριάστηκε στο πάτωμα. Κάτι πολύ βαρύ τον πλάκωσε στην πλάτη και μετά τίποτα.

Ξύπνησε στο κρεβάτι του με χειρουργικές γάζες στα χέρια και στα πόδια. Στο αριστερό του χέρι υπήρχε μια ζωγραφιά. Τόσο όμορφη που σίγουρα δεν την έκανε εκείνος. Δεν είχε σχεδιάσει ποτέ του και αυτό το θυμόταν στα σίγουρα. Ακινητοποιημένος ανάσκελα φώναξε μήπως υπήρχε κάποιος άλλος στο σπίτι. Εκτός από την ηχώ της φωνής του κανείς.

Το κουδούνι χτυπούσε τόσο επίμονα που στο τέλος τον ξύπνησε. Σηκώθηκε από το κρεβάτι τρέχοντας και άνοιξε την πόρτα. Πάνω στο χαλάκι στεκόταν ένα ψυγείο. Το άνοιξε και από μέσα πετάχτηκαν φάκελοι. Άπειρα γράμματα χωρίς αποστολέα με μοναδικό παραλήπτη εκείνον. Χωρίς σφραγίδες, χωρίς γραμματόσημα.

Ο φίλος του τον περίμενε εδώ και ώρα στην κουζίνα. Είχε γύρω του γράμματα και δύο κούπες ζεστό καφέ. Η δουλειά του γραφίστα δεν προέκυψε έτσι όπως την είχε στο μυαλό του αρχικά. Κοίταξε την καταπακτή, κατάπιε δυο μπορεί και τρεις γουλιές κοιτάζοντας προς το φως του παραθύρου. Οι μύγες χόρευαν χαρούμενες στο ταβάνι και εκείνος έφυγε για το γραφείο.

Loverman

14 σχόλια:

Πηνελόπη είπε...

Δε δέχομαι τίποτα λιγότερο από David Lynch στη σκηνοθεσία!

gremiii είπε...

έλα, ξύπνα, φτάσαμε...

dsquared είπε...

ξεχασα να σου πω οτι κατα λαθος αφησα το γραμμα μεσα στο ψυγειο...

din

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
StarsheeP είπε...

Απλά Ξέχασε και άλλα πράγματα στο ψυγείο! Ε?...

TeddyBoy είπε...

Καταπληκτικό!
Συμφωνώ με Πηνελόπη κι επαυξάνω!

TeddyBoy είπε...

Εδώ πρέπει να προσθέσω κάτι πολύ σημαντικό:
Πως γίνεται ο πλέον αγαπημένος σου τραγουδοποιός να διασκευάζει ένα από τα πιο αγαπημένα σου τραγούδια και το αποτέλεσμα που προκύπτει να είναι μια σκέτη Μούφα;
Κατεβάστε το mp3 και θα καταλάβετε!
(το loverman θέλει αλητεία)

wert01gf είπε...

@Πηνελόπη, ακριβώς αυτόν είχα στο μυαλό μου όταν έγραφα την τελευταία παράγραφο! Ευχαριστώ.

@gremiii, ξύπνιος ήμανε όταν το έγραφα μωρέ! Μετά κοιμήθηκα ήσυχος.

@dsquared, χάθηκαν ρε συ τα post-it και με παιδεύεις τώρα έτσι; Άσε που έχω και τόσα μαγνητάκια κολλημένα κει πάνω να στέκονται.

wert01gf είπε...

@StarsheeP, πρέπει να ξέχασε κι άλλα, ναι! Ρώτησέ τον εσύ για εμάς.

@TeddyBoy, ευχαριστώ! Ειλικρινά τον Martin Gore δεν τον εκτιμώ ιδιαιτέρως. Το Loverman ίσως είναι και το μοναδικό song από τις προσωπικές του δουλειές που ξεχωρίζω. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να συγκριθεί με την ερμηνεία του Nick Cave, είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Το συγκεκριμένο θυμίζει κάτι από Αrchive, Portishead..

dsquared είπε...

...by the way η φωτογραφια πολυ ωραια, κρεμασε την στο ψυγειο!

din

Spy είπε...

Για να σας αναπτύξω τη θεωρία μου για την περίπτωσή σας πρέπει να μου απαντήσετε σε μια πολύ σημαντική ερώτηση:

Το ψυγείο ήταν ΙΖΟΛΑ;

thamnos είπε...

Ποιός θα το περίμενε?
κρυφοί θαυμαστές ή αργοπορημένοι έρωτες?

sixtwelve είπε...

Πηνελόπη is right! Loved it! :)

wert01gf είπε...

Σας ευχαριστώ. Το ψυγείο ήτανε ζήμενς.

Το blog τελείωσε. Προσοχή! Μην κάνεις εδώ κλικ.