Ραβδοσκοπία

Αίσθηση στους ακροατές και δυσφορία στη Ρηγίλλης προκάλεσαν τα λεγόμενα του βουλευτή της Νέας Δημοπρασίας, Πέτρου Τατούλη, στη συνεδρίαση της κεντρικής επιτροπής του κόμματός του.

Ενώπιον του καταλληλότερου, αναφέρθηκε σε κοινωνικές, πολιτικές, καθώς και πολεοδομικές αυθαιρεσίες, φωτογραφίζοντας ουσιαστικά πρόσωπα από την κυβέρνηση. Έθιξε θέματα τα οποία κατ' εξακολούθηση καλύπτει το κυβερνών κόμμα και από τον κυβερνητικό σχεδιασμό μπορούν να θεωρηθούν ότι αντιμετωπίζονται ως ταμπού. Μίλησε και για τις αυθαιρεσίες του κ. Σουφλιά, του Μίνωα Κυριακού, του Alter και "ξεμπρόστιασε" άλλους υπουργούς, αναφερόμενος στη μη ένταξή τους από ενδιαφέρον για το μέλλον της κεντροδεξιάς αλλά για τη «..διαιώνιση του δικούς τους θώκου και της παρέας τους». Προέβλεψε το τέλος του δικομματισμού, ενώ κατηγόρησε την κυβέρνηση για έλλειψη μιας ολοκληρωμένης πολιτικής μετασχηματισμών και για «επικοινωνιακά τερτίπια».

Ο Καραμανλής το φυσούσε και δεν κρύωνε. Κοκκίνιζε, ίδρωνε, αγανακτούσε.. Περίμενε να τελειώσει η ομιλία του κ. Τατούλη και αυτή τελειωμό δεν είχε. Μέλη του κυβερνητικού σχεδιασμού της ΝΔ αποχώρησαν αμέσως μόλις τελείωσε η ομιλία, η Ντόρα από νωρίτερα, ο Ρουσόπουλος σφύριζε αδιάφορα και οι λοιποί παρέμειναν με ανοιχτό το στόμα. Οι περισσότεροι τον κατηγορούν ότι κάνει αντιπολίτευση μέσα από την κυβέρνηση ενώ θεωρούν ότι χρησιμοποιεί άκαιρες παρεμβάσεις για το δικό του συμφέρον.

Δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν στη δημιουργία ενός κεντρώου κόμματος (αριστεροδεξιό για την ακρίβεια) που θα αποτελείται από κορυφαία στελέχη των δύο μεγάλων κομμάτων (quiz: Ο ένας είναι εύσωμος και δεν είναι και τόσο πράσινος όσο λέει), θέλοντας να εκμεταλλευτεί τη μετατόπιση του ΠΑΣΟΚ προς τα αριστερά (λέμε τώρα..) και (μετά τις τελευταίες εθνικές φωνές) τη μετατόπιση της ΝΔ προς ακόμα πιο δεξιά. Το θέμα είναι ότι ενόχλησε πάντως αυτή η "διαμαρτυρία" του πρώην υπουργού και ιδιαίτερα οι επισημάνσεις του για τη διαφθορά και τα μεγάλα συμφέροντα.

Δεν ξέχασε βέβαια να στρέψει και προς τον κ. Βουλγαράκη τα πυρά του, για τον οποίο δήλωσε ότι «..δύο χρόνια που ήμουν υφυπουργός δούλευα ως ο χειρότερος σκλάβος από το πρωί έως το βράδυ. Έργο το οποίο ο διάδοχος στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού σε καμία περίπτωση δεν έκανε καμία αναφορά!». Μία εβδομάδα μόλις μετά από τον Βύρωνα Πολύδωρα, που είχε πει χαρακτηριστικά για τον Βουλγαράκη: «..δραπέτευσε από το υπουργείο Δημόσιας Τάξης και το βρήκα βυθισμένο!». Τι γίνεται εν τέλει εκεί μέσα; Δε μιλιούνται; Ανταλάσσουν πισώπλατες μαχαιριές; Μήπως το μαγικό νούμερο 152 είναι το μόνο που τους κρατάει σε αυτήν την κυβέρνηση; Μόλις τέσσερα χρόνια κυβερνάνε και τα πρώτα κρούσματα ανταλλαγής πυροβολισμών έκαναν την εμφάνισή τους. Σκότωμα στο σκότωμα το πάνε..

Και τι μας μένει; Ο Αβραμόπουλος! Ένας Αβραμόπουλος που δεν παίρνει θέση ποτέ, δεν έχει άποψη για τίποτα, δεν ανακατεύεται πουθενά. Ένας Αβραμόπουλος που κοιτά πάντα μπροστά (στον ορίζοντα;) και δεν περιπλέκεται στα πόδια κανενός. Ένας Αβραμόπουλος που είναι άφαντος! Βρήκανε λοιπόν τα media που να εναποθέσουν τις ελπίδες τους και μας λανσάρουν σαν λύση τον «κύριο τίποτα». Ε, όχι! Αηδία.

«Εχουμε μετατοπιστεί τόσο πολύ προς τα δεξιά, που το εκκρεμές έχει πια την τάση να επιστρέψει στην πρότερη θέση του. Σε ότι με αφορά, όσο συντομότερα συμβεί αυτό, τόσο το καλύτερο.», είπε ο ευφυής δημιουργός και ιδρυτής του συγκροτήματος των REM, Michael Stipe και θέλω να κλείσω το post με αυτή τη φράση του. Καλή μας τύχη..