Έχουμε γίνει όλοι προφυλακτικά των δημοσιογράφων..
Όποιος βρίσκεται στην επικαιρότητα και βολεύει στο σχεδιασμό μας, έχει καλώς. Οι υπόλοιποι από 'κει πού'ρθατε, να μη μου ρίχνετε και τις ακροαματικότητες.. Ποιός νοιάζεται άλλωστε για κάποιον που είναι δεύτερη είδηση; Όλοι τις πρώτες θέλουν να μάθουν. Κάπως έτσι σκέφτεται ο εκδότης, ο συντάκτης, ο δημοσιογράφος σήμερα. Και ο απλός πολίτης; Το πρόβλημά του; Έρμαιο της θεματολογίας τους..
Συλλαλητήρια χθες σε όλη τη χώρα και τρίωρη στάση εργασίας.
Καθολική η στάση εργασίας, μας ενημερώνουν με ανακοίνωσή τους η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ. Μάλιστα στελέχη τους μιλούν για πρωτοφανή δεδομένα, αξιοπρόσεκτη συνοχή και τελικά επιτυχία στις κινητοποιήσεις. Μέχρι και αστυνομικοί έλαβαν μέρος. Οι δρόμοι γέμισαν σκουπίδια, οι συγκοινωνιές ακινητοποιήθηκαν, η χώρα έμεινε χωρίς ρεύμα και τα φαρμακεία κλειστά. Μαζί με αυτούς, ιατροί, δικηγόροι, δικαστικοί, τραπεζοϋπάλληλοι, αρχιτέκτονες και πολιτικοί μηχανικοί απεργούν.
Στο συλλαλητήριο εθεάθη και ο Π.Σόμπολος, διευθυντής της ΕΣΗΕΑ.
Όχι, η ΕΣΗΕΑ δεν έλαβε μέρος στις κινητοποιήσεις. Μπορεί όλη η χώρα να παρέλυσε, η τρίωρη στάση εργασίας να μας διαβεβαιώνουν πως ήταν κοινώς αποδεκτή, όμως οι δημοσιογράφοι δεν απεργούν. Ο κ.Σόμπολος κατέβηκε για δημόσιες σχέσεις προφανώς, αφού όλοι οι δημοσιογράφοι ήταν στα γραφεία τους. Και γιατί να απεργήσουν άλλωστε;
Η κυβέρνηση κάλυψε τα αιτήματά τους από την πρώτη στιγμή.
Δεν πρόλαβε να πει πως απεργεί η ΕΣΗΕΑ, δεν ετοίμασαν καλά καλά την αναγγελία της στάσης εργασίας τους οι δημοσιογράφοι, αμέσως η Φάνη-Πάλλη έτρεξε να διορθώσει το νομοσχέδιο. Χαριστικός νόμος ΜΟΝΟ για τους δημοσιογράφους και όχι για όλα τα ΜΜΕ όπως μας είπανε στην αρχή (ηχολήπτες, μοντέρ, ηθοποιοί, σκηνοθέτες, σεναριογράφοι, κτλ δε μας αφορούν, να πάνε σπίτια τους). Ο νόμος προβλέπει αύξηση τριακοσίων ευρώ στις κατώτερες συντάξεις. Επίσης, διαβάζουμε πως δε θίγεται η διετία όσον αφορά τη σύνταξη. Διετία; Ναι, μάλιστα. Έτσι ακριβώς. Όλοι οι υπόλοιποι μιλάνε για πενταετία και οι δημοσιογράφοι για διετία.
Έπρεπε να το περιμένουμε όμως..
Εκπρόσωπος Τύπου της Νέας Δημοκρατίας, δεν είναι ο Ρουσόπουλος.
Μιλάμε για μία κυβέρνηση που πράττει σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, την κάθε λογής σφυγμομέτρηση και τα δελτία των οκτώ. Τι καλύτερο οπότε μπορεί να περιμένει κανείς απο αυτή; Ο δημοσιογράφος είναι η φωνή του πολιτικού. Ο πολιτικός το γνωρίζει καλά αυτό και κάνει ότι μπορεί για να βελτιώσει τις "φωνητικές χορδές" του..
Και ο δημοσιογράφος όμως, έχει μάθει τους κανόνες.
Δεν ήταν δα τόσο δύσκολοι και τους έμαθε καλά. Πολύ καλά. Με τον καιρό κατάφερε δε και άλλαξε τους ρόλους. Βάζει αυτός τους κανόνες και ο άλλος παίζει το παιχνίδι "με αφύλαχτη τη μάνα". Ο κανόνας από Βάζεις στην τσέπη και μετά λες αυτά που πρέπει, μετατράπηκε σε Βάζω στην τσέπη, όπως παλιά, αλλά λέω αυτά που θέλω και ίσως κάπου βολέψω να πω και κάνα καλό λόγο για σένα.
Αυτά προς το παρόν, από μένα, φίλοι μου.
Καλημέρα σας.
Γεννηθήκαμε με πρωθυπουργό Καραμανλή ή Παπανδρέου και θα πεθάνουμε με πρωθυπουργό Καραμανλή ή Παπανδρέου. Αυτή είναι η μισή αλήθεια. Η άλλη μισή –η μεγάλη αλήθεια- είναι πως γεννηθήκαμε με Λαμπράκη, Μπόμπολα και Βαρδινογιάννη και θα πεθάνουμε με Λαμπράκη, Μπόμπολα και Βαρδινογιάννη.
pitsirikos
"Έχουμε γίνει όλοι προφυλακτικά των δημοσιογράφων. Μας χρησιμοποιούν όποτε θέλουν και μας πετάνε ό,τι ώρα θέλουν [..] χρησιμοποιούν την δικαιολογημένη οργή του κόσμου ενάντια στους αγώνες που κάνει σήμερα η ΔΕΗ, αύριο θα κάνουν οι καθαριστές του Δήμου, μεθαύριο οι λιμενεργάτες, μεθαύριο εσύ [..] Εξασφάλισαν το δικό τους Ταμείο, έβγαλαν τους τεχνικούς απ’ έξω -να μην τους έχουν στα πόδια τους προφανώς- και αυτή την συναλλαγή με την κυβέρνηση την ανταλλάξανε.."
2 σχόλια:
Πολύ ωραίο post.
Συνέχισε έτσι φίλε.
"Ο δημοσιογράφος είναι η φωνή του πολιτικού."
Τα λέει όλα σε μια φράση
Δημοσίευση σχολίου