Καφενείο*

Η σημερινή ΝΔ δεν έχει καμία σχέση με αυτήν του Κωνσταντίνου Καραμανλή μετά τη μεταπολίτευση. Όχι ότι επρόκειτο για καμία άγια παράταξη, αλλά υπήρχαν στις γραμμές της σοβαροί και έντιμοι άνθρωποι, όπως για παράδειγμα ο Γεώργιος Ράλλης.

Στο χώρο του πολιτισμού και των ιδεών μηδέν:
Ο τελευταίος των Μοϊκανών, ο Σταύρος Ξαρχάκος, τα βρόντηξε τελευταία απηυδησμένος. Οι περισσότεροι είναι απίστευτοι τύποι.

Ο υπουργός που θέλει να μεταρρυθμίσει το ασφαλιστικό, γιατί έχει πρόβλημα, απασχολεί ανασφάλιστους Ινδούς στο «αναψυκτήριό» του.

Ο υπουργός Περιβάλλοντος έχει αυθαίρετο κτίσμα.

Ο υπουργός Τύπου βάζει τη γυναίκα του να κάνει επιχειρήσεις Τύπου.

Ο άλλος δηλώνει ευθέως ότι φοροδιαφεύγει «επειδή είναι νόμιμο», τη στιγμή που η κυβέρνηση επιβάλλει άγρια φορολογικά μέτρα.

Ο σύμβουλος του πρωθυπουργού πίεζε αστυνομικούς να ψευδομαρτυρήσουν και καταδικάζεται για απόπειρα υπόθαλψης χασισοκαλλιεργητή στα Δολιανά.

Ο γενικός γραμματέας Πολιτισμού πηδάει απ' το παράθυρο.

Και μέσα στο γενικό χαμό, ο πρωθυπουργός το μόνο που βλέπει από τις κυριακάτικες εφημερίδες είναι τα DVD που προσφέρουν.

Δεν θέλω, παρ όλα αυτά, να πέσουν. Γιατί λόγω της μακρόχρονης παραμονής του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, της καθεστωτικής συμπεριφοράς που επέδειξε και των κρουσμάτων διαφθοράς, οι γενιές που μεγάλωσαν επί ΠΑΣΟΚ έχασαν την μπάλα. Το ΠΑΣΟΚ τους έμοιαζε δεξιά και η ΝΔ κάτι σαν κέντρο ή και αριστερά, μιας και δεν ήταν καθόλου φειδωλή σε φιλολαϊκές διακηρύξεις.

Τώρα τα πράγματα έρχονται στη θέση τους. Και επιπλέον οι άνθρωποι δεν πρέπει να φύγουν νύχτα, όπως πολλοί δικαιολογημένα προφητεύουν.

Πρέπει να φθαρούν τόσο, ώστε φεύγοντας να φάνε «πολιτικό ξύλο» και κάποιοι να πάνε στη φυλακή. Ώστε επιτέλους στην Ελλάδα να ξέρουν οι επόμενοι ότι κι αυτοί θα φάνε ξύλο και θα πάνε φυλακή, αν επαναλάβουν τα ίδια.

Στέλιος Κούλογλου

Ολόκληρο το άρθρο, στη Lifo που κυκλοφορεί. Την καλλιτεχνική επιμέλεια, στο τεύχος αυτού του μήνα, έχει ο Δημητρής Παπαϊωάννου. Έκανε πάλι το θαύμα του.

* Η επεξήγηση του τίτλου, στα σχόλια.