Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

Γιορτή

Το ονειρεύομαι με προτζέκτορα στην πρόσοψη της Βουλής.
Tώρα για τα Χριστούγεννα..

Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010

Doc

Γουρούνια και Μαργαριτάρια
Από την Μελίτα Κάραλη.

Όχι ρε, δε μου αρέσει που χουντοαπαγορεύτηκε η κυκλοφορία στους δρόμους της Αθήνας. Ούτε μου αρέσει που οι φίλοι μου από τα Εξάρχεια (άνθρωποι με οικογένειες, παιδιά και σκύλο -σας προλαβαίνω), έβλεπαν δέκα-δέκα τους μπάτσους χθες βράδυ από τα παράθυρά τους ναδέρνουν 15χρονα και περαστικούς. Τα ‘χουν καταγράψει οι κάμερες, αλλά όχι αυτές των καναλιών, που καβατζώνονται από την πλευρά των Ματατζήδων. Οι κάμερες που βρίσκουν φωλιά ανάμεσα στους διαδηλωτές και τους αναρχικούς, πάντα βιντεοσκοπούν μια άλλη πραγματικότητα.

Βλέπω τα πιτσιρίκια αναψοκοκκινισμένα κάτω από τις κουκούλες, να πετάνε πέτρες, και μου ‘ρχεται να βάλω τα κλάματα γιατί όλα μου φαίνονται σκατά όταν τα πιτσιρίκια είναι οργισμένα. Πιτσιρίκια που μεγάλωσαν μόνα σε διαμερίσματα με nintendo επειδή οι γονείς τους δούλευαν να τους αγοράσουν το nintendo, το οποίο nintendo θα διασκέδαζε τη μοναξιά τους. Αυτά σκέφτομαι, αντανακλαστικά. Γιατί μη με ρωτήσεις. Γιατί έχω ενοχές. Ποιός δεν έχει ενοχές για το σήμερα; Εννοώ ποιός μαλάκας δεν έχει ενοχές σήμερα; Μόνο αυτοί που δεν έχουν ποτέ ονόματα και διευθύνσεις, αυτοί με τα κλεμμένα ευρωπακέτα.

«Μη μου δίνετε αυτά που θέλω, δώστε μου αυτά που χρειάζομαι»αυτά λένε τα πιτσιρίκια.«Κουλτούρα αντί για μόρφωση, χάδια στα μαλλιά αντί για τύψεις, το χρόνο σας αντί για ενοχές. Η αξία του χρήματος έπεσε, δώστε μου πίσω την αξία μου». Αυτά θέλουν να πουν τα πιτσιρίκια.

Αυτά ήθελα να πω κι εγώ. Τίποτα σπουδαίο, απλά πράγματα, να φορέσουμε τα καλά μας ρούχα, να κατέβουμε στο Σύνταγμα έξω από τη Βουλή και τα πλακάτ μας να γράφουν: «άντε γαμηθείτε ρε, ζητάμε τα χρήματα μας πίσω και όχι φιλανθρωπίες». «Άντε γαμηθείτε ρε,απαιτούμε σεβασμό όχι κηδεμονίες».

Αυτό θέλουν να πουν οι μικροί άνθρωποι στο δρόμο που φωνάζουν «Αντε, γαμηθείτε ρε». Κι αυτό για όποιον έχει λίγο φιλότιμο θα ‘πρεπε να τα λέει όλα.

Πηγή: doctv.gr

Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010

Zneb

Ήθελε τόσο πολύ να τους πει.
Για τον κομμένο τους μισθό, για τα ανύπαρκτα επιδόματα και την κάκιστη ιατρική τους περίθαλψη. Τόλμησε να φτάσει κοντά - για να μοιραστεί τις δικές του ανησυχίες μαζί τους. Δεν πρόλαβε να ξεστομίσει λέξη όταν άρχισαν τα ρουθούνια του να τσούζουν. Κινήθηκε προς τα πίσω και τα μάτια του δάκρυσαν. Ένιωσε ένοχος. Βρήκε εχθρούς. Επιτέθηκε.

Εκείνοι προστάτευαν το αυτοκίνητο.
Όπως μπορούσαν. Τίποτε άλλο.

Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

Boom

«Ο ισχυρισμός του κατηγορουμένου είναι ότι δεν σκότωσε κανέναν. Ήταν μια τραγική συγκυρία. Ευρισκόμενος προ του κινδύνου να αντιμετωπίσει επικίνδυνες καταστάσεις, πυροβόλησε στον αέρα.

Αυτοί που του επιτίθεντο ήταν και το θύμα και ο μάρτυρας και επειδή τα 16χρονα αυτά δεν είναι σαν τα δικά σας και τα δικά μας, πρέπει να δούμε τα ποιοτικά χαρακτηριστικά.»

Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2010

Studip

Κάποτε, μπορεί κάπου μια μέρα να δεις το δίκιο μέσα από ένα στόχο στον αέρα. Θα είναι ήδη όμως αργά γιατί θα 'χουν χαθεί τόσοι από τη μόλυνση, απ' τη μόδα, από μια ισχυρή δόση. Από τον πάτο ως την κορφή αυτή η ζωή βρωμάει και ξέρω πως να επιβιώνω γιατί έχω γίνει τομάρι.

Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010

Τσέπη

Τους έκρυβε στο υπόγειο και ενώ τους έψαχνα εκεί, εμφανίζονταν ξαφνικά στο σαλόνι. Χρόνια τώρα η ίδια ιστορία. Χωρίς αρχή μέση και τέλος. Πόσους ορόφους έχει αυτό το σπίτι; Ανεβοκατέβαινα τη σκάλα σαν τρελός. Και η μικρή; Ήλπιζα να μην έχει κατέβει από το κρεβάτι της. Ειδάλλως..

Η κακοκαιρία είχε αρχίσει να μου τη δίνει στα νεύρα. Και τώρα αθόρυβα. Μετά από τόσους αιώνες προσπάθειας να δραπετεύσεις. Σήκωσα τα παράθυρα να μυρίσει υγρασία. Να μη γίνεις αντιληπτός. Πρώτη φορά μετά από δώδεκα χρόνια. Τότε που κάηκε ο ήλιος. Για πρώτη φορά. Της άρεσε.

Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου 2010

Rehab


[d] Rehab

Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010

Llaw

Τρίτη 14 Σεπτεμβρίου 2010

Marinaleda

Η Marinaleda, µια κοινότητα 2.645 κατοίκων στην Ανδαλουσία, δεν έχει ανεργία, δεν έχει αστυνοµικούς και τα σπίτια της νοικιάζονται µε 15 ευρώ τον µήνα. Ο δήµαρχός της, ο κοµµουνιστής Juan Manuel Sanchez Gordillo, επανεκλέγεται εδώ και 31 χρόνια.
Του Γιώργου Αγγελόπουλου, tanea.gr

Εδώ και πολλά χρόνια, την εβδοµάδα που οι άλλες πόλεις στην Ισπανία γιορτάζουν το Πάσχα, στη Μαριναλέντα γιορτάζουν την Ειρήνη. «Ο δήµαρχός τους είναι τρελός», λένε στο γειτονικό χωριό. «Ενώ εµείς οι άλλοι Ισπανοί κάνουµε θρησκευτικές λιτανείες, εκείνοι κάνουν επί 5 µέρες πάρτι». Πολλοί νέοι από τη Σεβίλλη, τη Γρανάδα, τη Μαδρίτη, πηγαίνουν για να γιορτάσουν µε τους χωρικούς της Μαριναλέντας.

Οταν εξελέγη για πρώτη φορά, το 1979, ο Γκορντίγιο ήταν ο νεώτερος δήµαρχος στην Ισπανία. Το 1986, έπειτα από 12 χρόνια αγώνων και καταλήψεων κυρίως από τις γυναίκες του χωριού, η Μαριναλέντα κατάφερε να πάρει από ένα γαιοκτήµονα 12.000 στρέµµατα γης και να δηµιουργήσει έναν αγροτικό συνεταιρισµό από τον οποίο ζει σήµερα σχεδόν όλο το χωριό. «Η γη δεν ανήκει σε κανέναν, η γη δεν αγοράζεται, η γη ανήκει σε όλους!», λέει ο δήµαρχος.

Στον συνεταιρισµό Εl Ηumoso οι συνεταίροι εργάζονται 6½ ώρες την ηµέρα, από τη Δευτέρα ώς το Σάββατο, δηλαδή 39 ώρες την εβδοµάδα. Όλοι έχουν τον ίδιο µισθό, ανεξάρτητα από τη δουλειά που κάνουν. Οι συγκοµιδές (ελαιόλαδο, αγκινάρες, πιπεριές κ.λπ.) συσκευάζονται στο µικρό εργοστάσιο Ηumar Μarinaleda που βρίσκεται στη µέση του χωριού και στο οποίο εργάζονται, σε πολύ χαλαρή ατµόσφαιρα, περίπου 60 γυναίκες και 4-5 άνδρες.

Τα προϊόντα πωλούνται κυρίως στην Ισπανία. Τα έσοδα του συνεταιρισµού δεν µοιράζονται, αλλά επενδύονται και πάλι στον συνεταιρισµό για να δηµιουργηθούν δουλειές. Γι' αυτό στο χωριό δεν υπάρχουν άνεργοι. Όµως ακόµη και σε εποχές που δεν υπάρχουν αρκετές γεωργικές δουλειές για όλους, οι µισθοί καταβάλλονται.

Στη Μαριναλέντα, η στέγαση, η εργασία, ο πολιτισµός, η εκπαίδευση και η υγεία θεωρούνται δικαίωµα. Μια θέση στον παιδικό σταθµό µε όλα τα γεύµατα κοστίζει 12 ευρώ τον µήνα. Από την άλλη, «εδώ δεν έχουµε χωροφύλακες, θα ήταν µια άχρηστη σπατάλη», λέει ο δήµαρχος. «Δεν έχουµε ούτε παπά - δόξα τω Θεώ!», προσθέτει γελώντας. Πάντως η ελευθερία της λατρείας είναι εγγυηµένη και το Πάσχα έγινε µια µικρή θρησκευτική λιτανεία, η οποία πέρασε διακριτικά από τους δρόµους του χωριού, χωρίς θεατές και αποφεύγοντας την πλατεία όπου γινόταν η γιορτή.

«Εφαρµόζουµε µια συµµετοχική δηµοκρατία, αποφασίζουµε για όλα, από τους φόρους ώς τις δηµόσιες δαπάνες, σε µεγάλες συνελεύσεις. Πολλά κεφάλια δίνουν πολλές ιδέες», λέει ο Γκορντίγιο. «Ξέρουµε πως οι άνθρωποι µπορούµε να δουλεύουµε και για άλλες αξίες, όχι αποκλειστικά για το χρήµα».

-> Ο Χουάν Μανουέλ Σάντσες Γκορντίγιο βρίσκεται στην Ελλάδα αυτές τις μέρες. Διάβασε τη συνέντευξη που έδωσε στον Βασίλη Παπαναστασούλη, στο enet.gr
-> To Nosotros φιλοξενεί το Juan Manuel Sanchez Gordillo, σήμερα το βράδυ στις 8.

Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου 2010

Mercy

Παρασκευή 23 Ιουλίου 2010

Autel*

«Ο Λουδοβίκος ΙΣΤ' και οι υπουργοί του είχαν προ πολλού καταλάβει ότι χρειάζονταν ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις. Κυρίως έπρεπε να καταργηθεί η φοροαπαλλαγή από τους ευγενείς. Αυτοί όμως υπερασπίζονταν τα δικαιώματα τους στο κοινοβούλιο του Παρισιού και στα υπόλοιπα 13 επαρχιακά κοινοβούλια.

Με το που έγινε υπουργός οικονομικών το 1775 ο Τυργκό, ένας εκπρόσωπος του φυσιοκρατικού οικονομικού συστήματος, εφαρμόστηκε αρχικά μία ριζικά μεταρρυθμιστική οικονομική πολιτική. Ο Τυργκό μείωσε τις κρατικές επιρροές στην οικονομία, καινοτόμησε δημιουργώντας ένα ενιαίο φορολογικό σύστημα και για τις τρεις κοινωνικές τάξεις, ίδρυσε την ελεύθερη βιοτεχνία, καταργώντας τις συντεχνίες, έβαλε έναν φόρο για την απόκτηση γης και έκανε διαθέσιμο το προνόμιο του εμπορίου σιτηρών σε όλους τους Γάλλους (ελεύθερη αγορά).

Με αυτά τα μέτρα που πήρε προκάλεσε την σθεναρή αντίδραση του κοινοβουλίου. Αφού άσκησε έντονη κριτική στην πολύ σπάταλη ζωή στην γαλλική βασιλική αυλή καθώς και στην συμμετοχή της Γαλλίας στον Πόλεμο για την Αμερικανική Ανεξαρτησία, ο Λουδοβίκος χρησιμοποίησε όλα αυτά ως πρόφαση για να τον απολύσει το 1776.

Αντίθετα ο Ζακ Νεκέρ, ένας αστός τραπεζίτης από την Γενεύη, εφάρμοσε μια άκρως αντίθετη οικονομική πολιτική από τον Τυργκό. Πήρε μεγάλα κρατικά δάνεια, αναζήτησε την υποστήριξη των προνομιούχων, επιτρέποντας στο κράτος να επιδρά στην οικονομία και κατάργησε το προνόμιο για τα σιτηρά.

Αλλά και αυτός επειδή εφάρμοζε μεταρρυθμιστική πολιτική, ήρθε αντιμέτωπος με τους ευγενείς της βασιλικής αυλής. Τελικά όταν δημοσίευσε το έλλειμμα του γαλλικού προϋπολογισμού - το οποίο τυπώθηκε 100.000 φορές - ο Λουδοβίκος ΙΣΤ΄ τον απέλυσε και αυτόν.»

*Autel=Βωμός

Τετάρτη 30 Ιουνίου 2010

Scary


Green Pressure

Τετάρτη 23 Ιουνίου 2010

Zabalaza

Το Αναρχικό Κομμουνιστικό Μέτωπο Ζαμπαλάζα (ZAFC) είναι εναντίων της υποκρισίας της κυβέρνησης να παρουσιάσει το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου FIFA 2010 ως ευκαιρία για να ανέβει το κοινωνικοοικονομικό επίπεδο των κατοίκων της Νότιας Αφρικής και της ηπείρου γενικά.

Είναι ξεκάθαρο πως αυτή η "ευκαιρία" είναι το συμφέρον του παγκόσμιου και τοπικού κεφαλαίου και της άρχουσας τάξης της Νοτίου Αφρικής. Το αθλητικό αυτό γεγονός θα έχει άσχημες επιπτώσεις για τους φτωχούς και την εργατική τάξη της Νοτίου Αφρικής, κάτι που έχει αρχίσει να φαίνεται ήδη.

Η κυβέρνηση ξόδεψε τεράστια χρηματικά ποσά σε υποδομές και στάδια που δεν θα ξαναγεμίσουν ποτέ, κι αυτό ενώ η ανεργία είναι στο 40% και υπάρχει απίστευτη φτώχεια. Τα τελευταία πέντε χρόνια οι εργαζόμενοι φτωχοί έχουν εκδηλώσει πολλές φορές το θυμό τους με πάνω απο 8.000 διαμαρτυρίες ζητώντας στέγαση και βασικές υπηρεσίες.

Το γεγονός πως η κυβέρνηση προτιμά να ξοδεύει χρήματα για αθλητισμό, δείχνει την αποτυχία του νεοφιλελεύθερου καπιταλιστικού μοντέλου και της οικονομολογικής ιδέας οτι "αν κερδίζουν πολλά οι πλούσιοι, κάτι θα πέσει και στους φτωχούς" (trickle-down economics) ενώ στη πραγματικότητα δε γίνεται τίποτε άλλο παρά να αυξάνει η φτώχεια παγκοσμίως. Παρόλο οτι έλεγε άλλα στο παρελθόν, τώρα η κυβέρνηση άλλαξε ρότα λέγοντας οτι το Παγκόσμιο Κύπελλο δεν είναι κερδοσκοπικό.

Η Νότια Αφρική χρειάζεται επειγόντως υποδομές, ειδικά για δημόσιες μεταφορές που σε ορισμένες πόλεις όπως το Johannesburg δεν υπάρχει καθόλου. Το τρένο Gautrain που ξεκίνησε τη λειτουργία του στις 8 Ιουνίου (για το Παγκόσμιο Κύπελλο) είναι η μεγαλύτερη ειρωνεία: σε μια χώρα που η πλειοψηφία χρησιμοποιεί καθημερινά ιδιωτικά μικρά λεωφορεία-ταξί σε άσχημη μηχανολογική κατάσταση για μετακινήσεις μεταξύ πόλεων, το Gautrain προσφέρει γρήγορη σύνδεση του Johannesburg με τη Pretoria αρκεί να έχουν να πληρώσουν το ακριβό εισιτήριο. [..]

Αν και πολλοί Νοτιοαφρικανοί δεν υποστηρίζουν το Παγκόσμιο Κύπελλο, άλλοι πέφτουν θύματα εθνικιστικής προπαγάνδας που κρύβει το πραγματικό πρόσωπο του τσίρκου που λέγεται Παγκόσμιο Κύπελλο. Κάθε Παρασκευή είναι η "αθλητική Παρασκευή" όπου το "έθνος" παροτρύνεται (και τα παιδιά στα σχολεία εξαναγκάζονται) να φοράνε μπλουζάκια Bafana-Bafana. Βλέπεις σημαίες στα αυτοκίνητα, ανθρώπους να μαθαίνουν το χορό Diski που χορεύεται στις εκδηλώσεις για τους τουρίστες, και καταναλωτές να αγοράζουν κουκλάκια με τη μασκότ Zakumi.

Όποιος μένει σκεπτικιστής μπροστά σε αυτά ονομάζεται αντι-πατριωτικός, κάτι που το είδαμε όταν ζήτησαν απο τους απεργούς του σωματείου των Νοτιοαφρικανών εργαζομένων στα μέσα μεταφοράς (SATAWU) να επιστρέψουν στη δουλειά τους "για λόγους εθνικού συμφέροντος". [..]

Ο Μπακούνιν κάποτε είπε «οι άνθρωποι πάνε στην εκκλησία για τους ίδιους λόγους που πάνε στη ταβέρνα, για να ξεχάσουν τη μιζέρια τους, να φανταστούν για λίγα λεπτά οτι είναι ελεύθεροι και χαρούμενοι». Ίσως μέσα σε αυτό το πανηγύρι με σημαίες και τυφλό εθνικισμό μπορούμε να προσθέσουμε το άθλημα αυτό ως μια παράμετρο της εξίσωσης που κάνει να φαίνεται ευκολότερο να ξεχνάς παρά να παίρνεις ενεργά μέρος στη μάχη ενάντια στην αδικία και την ανισότητα.

Υπάρχουν όμως πολλοί που παίρνουν μέρος και η εργατική τάξη, οι φτωχοί και οι οργανώσεις τους δεν είναι τόσο ευάλωτες στα ψέμματα όσο θα ήθελε η κυβέρνηση. Από τις προσωρινές καταλήψεις στέγης γύρω απο τα στάδια μέχρι τις μαζικές διαδηλώσεις και τις απεργίες, με άδεια ή χωρίς, παρά τις κατηγορίες "έλλειψης πατριωτισμού" και τις απαγορεύσεις της ελευθερίας του λόγου, εμείς με πείσμα θα κάνουμε τις φωνές μας να ακουστούν για να δείξουμε τις τρομακτικές ανισότητες της κοινωνίας μας και τα παιχνίδια που παίζονται παγκοσμίως εναντίων των ζωών αυτών πάνω στους οποίους χτίζονται και τελικά θα καταστραφούν.

Κάτω το Παγκόσμιο Κύπελλο!

Phansi state repression and divisive nationalism! (κάτω η κρατική καταστολή και ο εθνικισμός!)

Phambili the people's struggle against exploitation and profiteering! (ζήτω ο αγώνας των ανθρώπων εναντίων την εκμετάλλευση και το κέρδος!)

..αναλυτικότερα και για ολόκληρο το κείμενο διαβάστε εδώ.

Παρασκευή 18 Ιουνίου 2010

Green


Από το σπασμένο κλαδί της άνοιξης

Το τελευταίο απ τα νεογέννητα πουλιά ,πετάει

Για να βρει την αλήθεια

Καθώς απ τον καιόμενο κύκλο

Ξεπηδά αυτός που την ματαιότητα γνώρισε

Και σ αυτές τις μέρες ελπίζει

Να γεμίσει με αστέρια το κρεβάτι του

Να δώσει ψωμί σ αυτόν που δεν ακούει

Κι όσα ψίχουλα πέσουν

Να φωτίσουν το δρόμο

Όλα αυτά που έρχονται μέσα από τα πεθαμένα καλοκαίρια

Να με ξυπνήσουν

Για να σε δω το ξημέρωμα

क्भ्ता

Κυριακή 6 Ιουνίου 2010

Άκρο

Πέμπτη 27 Μαΐου 2010

Εξορία

Η πίστη, ο πόλεμος, η κυριαρχία. Το συναίσθημα της πτώσης.
Τα αντανακλαστικά του συστήματος. Η επιβράβευση.

Ο ρόλος του κράτους. Η αδυναμία. Τα γρανάζια της απληστίας.
Η απάθεια.
Ο συναισθηματισμός και η εξόντωση..
Η ματαιότητα,
τα πιόνια, η ανεπάρκεια.

Όλα βρίσκονται εδώ - για σένα.
Μπροστά στα μάτια σου. Κοίταξε.



Τώρα που είδες - σου μίλησαν οι πεθαμένοι..
Τώρα που η σκέψη σου επαναστάτησε. Για λίγο.
Τώρα που τα μάτια σου έλαμψαν.. δεν είσαι μόνος.


Download: Asfalt Tango

Δευτέρα 24 Μαΐου 2010

Eight



A music video to Moby's new song Gone To Sleep.

Moby made Gone To Sleep in just one day (8 hours)
well participating in NPR Music's Project Song which
only allows 2 days to finish the song.

Τρίτη 18 Μαΐου 2010

Ομίχλη

Ο κ. Βγενόπουλος –στην απολογία του- καταγγέλλει τα blogs επειδή του έκαναν επίθεση, ενώ το σωστό θα ήταν να τον αποθεώσουν όπως κάνουν τα ΜΜΕ.
κείμενο του Πιτσιρίκου

Μην ανησυχείτε, κύριε Βγενόπουλε – μόλις κάτσει λίγο ο κουρνιαχτός, μπορείτε να δώσετε μια συνέντευξη στον Χατζηνικολάου ή στον Παπαχελά, για να αποκατασταθεί η φήμη σας. Θα σας κάνουν καταπληκτική αγιογραφία.

Περιέργως, ο κ. Βγενόπουλος δεν έχει κανένα παράπονο από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Φρόντισαν όλα να αποκρύψουν το βίντεο με τις φραστικές –και όχι μόνο- επιθέσεις που δέχτηκε ο κ. Βγενόπουλος έξω από την Τράπεζα. Αλήθεια, κύριε Βγενόπουλε, μήπως κι αυτοί που σας έβριζαν και προσπαθούσαν να σας χτυπήσουν στη Σταδίου ήταν μπλόγκερ; Για ψάξτε το λίγο.

Κύριε Βγενόπουλε, για να σας δώσω να καταλάβετε τη διαφορά, αυτοί στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που σας γλείφουν είναι επειδή τους δίνετε διαφήμιση και κονομάνε από εσάς. Κι εγώ – αν μου δίνατε μερικά εκατομμύρια ευρώ διαφήμιση- θα σας έβρισκα συμπαθέστατο. Επειδή, όμως, δεν μου δίνετε, σας βλέπω όπως ακριβώς είστε: άσχημος, αντιπαθητικός και μεγαλομανής. Έτσι σας βλέπουν και οι τηλεδημοσιογράφοι, αλλά είπαμε: αυτοί βγάζουν λεφτά από εσάς!

Για να καταλάβετε πώς δουλεύουν τα πράγματα –γιατί μου φαίνεστε πολύ αθώος-, αν οι κουκουλοφόροι πλήρωναν περισσότερα για διαφήμιση από εσάς στα ΜΜΕ, θα την είχατε πολύ άσχημα μετά τον εμπρησμό στη Marfin. Θα σας είχαν μπουζουριάσει και θα σας είχαν φορτώσει τον μισό ποινικό κώδικα.

Ο κ. Βγενόπουλος –στην απολογία του- αναφέρει μεταξύ άλλων: «Οι διασωθέντες συνάδελφοι με διαβεβαίωσαν ότι ουδείς τους πίεσε ή τους πιέζει να μην απεργήσουν». Ψέματα σας είπαν. Η αλήθεια είναι πως δεν ήθελαν να απεργήσουν, αλλά η διεύθυνση της Τράπεζας τους πίεζε να κάνουν απεργία – τους απειλούσε πως, αν δεν απεργήσουν, θα τους απολύσει. Αυτοί, όμως, αντιστάθηκαν στις απειλές των εργοδοτών τους και αποφάσισαν να δουλέψουν, ακόμα και με τον κίνδυνο να χάσουν τη δουλειά τους.

Σε άλλο σημείο της απολογίας του, ο κ. Βγενόπουλος αναφέρει: «Από εκεί πετάχτηκαν ειδικές μη συνηθισμένες βόμβες μολότοφ και αδειάστηκε το περιεχόμενο ενός μπιτονιού που περιείχε ένα ειδικό εύφλεκτο υλικό που προκαλεί άμεσα πυκνό καπνό και συνθήκες ασφυξίας. Οι διασωθέντες το παρομοιάζουν με βόμβες napalm». Ναι, οι υπάλληλοι της Marfin είναι βετεράνοι του Βιετνάμ και ξέρουν και τις Ναπάλμ. Ξέρουν να σκάβουν και λαγούμια σαν τους Βιετκόνγκ.

Αλλού γράφει: «Είμαι υπερήφανος για τους συναδέλφους που αποφάσισαν να απεργήσουν, όμως είμαι υπερήφανος και για τους συναδέλφους που αποφάσισαν να δουλέψουν». Κι αυτοί είναι υπερήφανοι για εσάς. Κι εμείς είμαστε υπερήφανοι για εσάς. Όλοι είναι υπερήφανοι για εσάς. Είστε το Athens Pride.

Η περηφάνια του κ. Βγενόπουλου δεν σταματάει, όμως, εδώ: «Είμαι υπερήφανος για την υποδιευθύντρια και τον ταμία που την ώρα που οι δολοφόνοι χτυπούσαν με τις βαριοπούλες το τζάμι το πρώτο μέλημά τους από υπερβολική ευσυνειδησία ήταν να βάλουν τις επιταγές των πελατών στο χρηματοκιβώτιο και μετά να φροντίσουν για την αποχώρησή τους (γενναία πράξη που βέβαια δεν πρέπει να επαναληφθεί από κανέναν συνάδελφο σε παρόμοιες περιστάσεις)». Κύριε Βγενόπουλε, καρφώνεστε και μόνος σας. Φανταστείτε τι τρόμο έχουν οι υπάλληλοι της Marfin απέναντι στους εργοδότες τους, που βλέπανε τους άλλους με τις βαριοπούλες, τις βενζίνες και τις μολότοφ, και –αντί να κοιτάξουν να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους- έκρυβαν τις επιταγές.

Η απολογία του κ. Βγενόπουλου τελειώνει ως εξής: «Η λάσπη δεν μας αγγίζει. Η οδύνη μας βαραίνει, αλλά και μας δυναμώνει για τη κρίσιμη περίοδο που διανύουμε. Αναπάντητο όμως μένει το ερωτηματικό σε ποια Πολιτεία και σε τι κοινωνία ζούμε επιτέλους». Θα σας πω εγώ σε τι Πολιτεία ζούμε: Ζούμε σε μια Πολιτεία, όπου –δυο εβδομάδες μετά τον εμπρησμό της τράπεζας- δεν σας έχει απαγγελθεί καμία κατηγορία. Είστε τυχερός που ζείτε στην Ελλάδα.

Τετάρτη 12 Μαΐου 2010

Θυσίες

Οι αρχές της Ισλανδίας συνέλαβαν τον πρώην διευθύνοντα σύμβουλο της ισλανδικής τράπεζας Kaupthing η οποία κατέρρευσε. Ο Χρεϊντάρ Μαρ Σίγκουρντσον θεωρείται ύποπτος για παραβίαση της νομοθεσίας όσον αφορά τις χρηματιστηριακές συναλλαγές για προσωπικό πλουτισμό. Πρόκειται για την πρώτη σύλληψη υψηλά ισταμένου μετά την κατάρρευση της χώρας εξαιτίας της χρηματοπιστωτικής κρίσης το 2008.

Η Kaupthing ήταν κάποτε η μεγαλύτερη τράπεζα της Ισλανδίας, η οποία κατέρρευσε υπό το βάρος της συσσώρευσης χρεών και εθνικοποιήθηκε μαζί με τις δύο άλλες μεγάλες τράπεζες της χώρας, Landsbanki και Glitnir. Υπενθυμίζεται ακόμη ότι πρόσφατα η ισλανδική Βουλή δημοσιοποίησε πόρισμα πολλών χιλάδων σελίδων, στο οποίο κατέληξε ύστερα από μία έρευνα ολίγων μηνών, με το οποίο επέρριπτε ευθύνες στην προηγούμενη κυβέρνηση αλλά και στους τραπεζίτες.

Στην Ελλάδα του σκανδάλου του Χρηματιστηρίου, των δομημένων ομολόγων, της μίζας και της αρχικλεψιάς των ισχυρών μπροστά στα μάτια σου, ούτε ένας έχει πάει φυλακή, ούτε μία δίκη έχει γίνει και βέβαια ουδέποτε τόλμησε η Βουλή να βγάλει πόρισμα για το ποιος φταίει για την κρίση. Και ύστερα καλούν τον λαό για θυσίες...

Παρασκευή 7 Μαΐου 2010

Freeman

Όλοι σας μισείτε ο ένας τον άλλον..

Τετάρτη 5 Μαΐου 2010

Soul

Όλοι κρύβουμε μέσα μας έναν Τσε..


1)
Η οικονομία θα φτιάξει όταν θα αρχίσουν ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ να πεθαίνουν άνθρωποι. Η ψυχική εξάντληση άλλωστε οδηγεί στην σωματική αρρώστια. Η ήττα οδηγεί στην σωματική εξόντωση. Η "προσαρμογή" σημαίνει τον θάνατο ενός ποσοστού ανθρώπων που είτε θα πεθαίνουν στο σπίτι τους σιγά, σιγά βλέποντας τις ειδήσεις των 20.00, είτε θα πεθάνουν κυριολεκτικά από τις αρρώστιες της παρατεταμένης ύφεσης.

2) Ο κόσμος έχει καλή άποψη για την ελεύθερη οικονομία γιατί σκέφτεται την περίοδο που έριχναν δανεικά στην οικονομία (1998-2009)... Αυτό που βλέπουμε τώρα και θα βλέπουμε τα επόμενα 10 χρόνια θα είναι η πραγματική εικόνα χωρίς ψευδαισθήσεις...

----------

3) Η Ελλάδα έχει χρεωκοπήσει 100% χωρίς κανένα πρόσχημα. Ό,τι λέγεται και ακούγεται είναι για όσους δεν καταλαβαίνουν τίποτα. Απλά κάποιοι κερδίζουν χρόνο γιατί δεν χωράνε να φύγουν όλοι μαζί από μια μικρή πορτούλα...

4) Δεν υπάρχει ΤΙΠΟΤΑ που να μπορεί να γίνει για να σωθεί η χώρα με τους υπάρχοντες όρους διεθνούς οικονομίας, ούτε κάποια σοφή πρόταση από την αριστερά, ούτε από την δεξιά. Με εξαίρεση ίσως την μείωση του πληθυσμού κατά τουλάχιστον 1/3.....Η ιστορία θα γράψει για την αποβιομηχάνιση της χώρας τα τελευταία 30 χρόνια, τα χαμηλότοκα δάνεια και την ακραία διαφθορά των πολιτικών που εξαχρείωσαν και την κοινωνία.

----------

5) Ο μόνος λόγος που γίνονται όλα αυτά είναι επειδή τα επιχειρηματικά-επενδυτικά κεφάλαια διεθνώς δεν μπορούν να αποδεχτούν τη στασιμότητα των κερδών τους (άσχετα από την στενή περίπτωση της Ελλάδος). Θέλουν τα κέρδη τους να αυξάνονται κάθε χρόνο όλο και περισσότερο ανεξαρτήτως κάθε άλλου παράγοντα. Γι' αυτό κάνουν όλα εκείνα που χρειάζεται για να πιέσουν αφόρητα τους λαούς. Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο.

6) Συνεπώς, παρόλα τα προβληματικά μας συμπτώματα, το πρόβλημα δεν είναι ελληνικό αλλά κυρίως διεθνές. Το υπάρχον φιλελεύθερο μοντέλο επιχειρηματικής υπερελευθεριότητας έφτασε διεθνώς στο μη παρέκει. Τα δήθεν "φάρμακα" που μας προτείνουν μου θυμίζουν χημειοθεραπείες που θα εξοντώσουν τους κοινωνικούς οργανισμούς χωρίς να λύσουν κανένα πρόβλημα. Τα δημόσια χρέη στην Ιαπωνία, ΗΠΑ, Βρετανία, Ιταλία και αλλού καθώς και τα ανυπέρβλητα οικονομικά προβλήματα που έχουν αποκαλύπτουν ότι το πρόβλημα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ μόνο ΕΛΛΗΝΙΚΟ.

----------

7) Τι σημαίνει σε βαθύτερο επίπεδο το ότι η διεθνής οικονομική κοινότητα φοβάται την μετάδοση της οικονομικής ελληνικής κρίσης; Σημαίνει ότι απέτυχε ο κρατικοδίαιτος ρυθμισμένος καπιταλισμός που είχαμε στην Ελλάδα (που απέτυχε) ή μήπως σημαίνει ότι απέτυχαν κυρίως αυτοί με τα υπερφιλελεύθερα μοντέλα τους; Γιατί αν δεν είχαν αποτύχει οι χώρες αυτές γιατί τότε φοβούνται τσουνάμι από μια λιμνούλα όπως η Ελλάδα;...

8) Η κυβέρνηση έλεγε ότι πολεμάει δήθεν για να διασφαλιστούν οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα και μετά είπε ότι όντως τα κατάφερε... Και μετά της είπαν από το ΔΝΤ ότι αυτοί ποτέ δεν έθεσαν τέτοιο θέμα! Μα καλά ακόμη και την τελευταία ώρα, πάνω από το νεκροκρέβατο τολμάνε να λένε τέτοια ψέμματα; Και κανένας δεν αντιδράει - σε όλους φαίνεται φυσιολογικό; Η κυβέρνηση περνάει το λαό για νοητικά καθυστερημένο και του συμπεριφέρεται αναλόγως;

----------

9) Οι μόνες λύσεις που είναι εφικτές θα υπάρξουν εκτός αγοράς και εκτός του φιλελεύθερου μοντέλου δημοκρατίας με διεθνείς συμφωνίες που θα απαγορεύσουν στα κεφάλαια να κινούνται ελεύθερα και αυτό θα γίνει μόλις ξαναχτυπηθούν οι δυτικές οικονομίες και βρεθούν και αυτές σε αντίστοιχα αδιέξοδα. «Μα θα γίνουμε κομμουνιστές;», ρωτάνε τα κολεγιόπαιδα των στάρμπακς και η απάντηση είναι ότι η καλύτερη περίπτωση τους είναι να γίνουν κομμουνιστές, γιατί η χειρότερη θα είναι να ψοφήσουν της πείνας. «Μα θα γυρίσουμε στα σοβιέτ;», ρωτάνε οι μεταμοντέρνοι της γενιάς των 700 ευρώ - που μόλις έχασαν 200 από τα 700- όχι βρε χαζά, δημοκρατία θα έχουμε και τότε, απλά οι πλούσιοι δεν θα μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν π.χ. να σας πηδάνε και να σας ζητάνε να πείτε και ευχαριστώ πολύ από πάνω.

10) Οι λύσεις είναι φοβερά απλές αν δεν έχουμε στερεότυπα και προκαταλήψεις και αν στην παγκόσμια κρίση που επιστρέφει και πάλι δυναμικά υπάρξει μια διεθνής συνεννόηση περικύκλωσης του κεφαλαίου με σκοπό να ελέγχεται με σφιχτούς κανόνες, τότε μπορεί να βγει άκρη από αυτό το χάος, αλλά μόνο τότε.

11) Και μια ερώτηση, αφού όλοι οι φιλελεύθεροι στην Ελλάδα σοκάρονται τόσο πολύ από τις διαμαρτυρίες του ΠΑΜΕ γιατί δεν τις καταστέλλουν; Αυτοί έχουν τα όπλα και τις δυνάμεις καταστολής. Τι φοβούνται; Μήπως φοβούνται ότι δεν έχουν την ελάχιστη λαϊκή νομιμοποίηση;
----------

Ο GreekRider είναι ακόμα εδώ. Ευτυχώς για όλους μας..
Το κείμενο -που με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο- ανήκει σε εκείνον.
Τα σχόλια και οι παρατηρήσεις σας παρακαλώ στο δικό του blog. ->GreekRider<-

Παρασκευή 30 Απριλίου 2010

Free

Παρασκευή 23 Απριλίου 2010

Forms

1980: Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής υπογράφει τη συνθήκη προσχώρησης της Ελλάδας στην ΕΟΚ. Την ίδια χρονιά εγκαταλείπει την ενεργό πολιτική. Θερμοί υποστηρικτές του δεν καλοβλέπουν αυτήν την κίνηση.

1990: Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης υπογράφει την τελική συμφωνία για τις αμερικανικές βάσεις στην Ελλάδα. Τρία χρόνια αργότερα δηλώνει παραίτηση λόγω εσωκομματικών αντιπαραθέσεων.

2000: Ο Κώστας Σημίτης υπογράφει την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ (Ευρώ). Την ίδια χρονιά αποκαλύπτεται το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου, προκαλώντας ποικίλες αντιδράσεις στο εσωτερικό του κόμματός του.

2010: Ο Γεώργιος Α. Παπανδρέου καλωσορίζει στη χώρα το ΔΝΤ.

Σημεία των καιρών.
Οι ζωές των άλλων..
σήμερα ακούω:
Bonono - All in forms

Παρασκευή 16 Απριλίου 2010

Λάθη

Στις μέρες μας δαπανώνται πέντε φορές περισσότερα χρήματα στην έρευνα για την ανδρική ανικανότητα και την προσθετική στήθους στις γυναίκες σε σχέση με αυτά που δαπανώνται για τη θεραπεία της νόσου Alzheimer.

Ως εκ τούτου, σε λίγα χρόνια θα έχουμε ηλικιωμένους με τέλεια στύση
και ηλικιωμένες με μεγάλα βυζιά, που όμως κανείς τους δε θα θυμάται σε τι χρησιμεύουν.
[Drauzio Varella]

σήμερα ακούω:
-> The Durutti Column - Otis <-

Τετάρτη 14 Απριλίου 2010

Ημέρα

Πού θα πάει αυτή η κατάσταση; Πώς θα αλλάξουν τα πράγματα; Τι θα γίνει; Οι ερωτήσεις πέφτουν βροχή, γιατί όλοι έχουν καταλάβει πως η Ελλάδα, όπως την γνωρίζαμε, έχει τελειώσει. Ευτυχώς. «Όποιος γνωρίζει δεν προβλέπει και όποιος προβλέπει δεν γνωρίζει», αλλά εγώ θα προβλέψω:

Η χώρα πτώχευσε –οικονομικά, γιατί κοινωνικά και πολιτιστικά έχει πτωχεύσει εδώ και χρόνια. Πολιτικοί, μεγαλοεκδότες και μεγαλοεπιχειρηματίες πετάνε την μπάλα στην εξέδρα και προσπαθούν να παραπλανήσουν και να κερδίσουν χρόνο.

Θα είναι μια ημέρα σαν τις άλλες, αλλά θα είναι Η ημέρα. Εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου θα βγουν στους δρόμους και θα περικυκλώσουν τη Βουλή. Οι αστυνομικοί θα ζητάνε οδηγίες. Στην αρχή τουλάχιστον, γιατί στη συνέχεια θα ενωθούν με τον κόσμο.

Η Μεταπολίτευση θα τελειώσει εκείνη την ημέρα. Θα απαλλαχτούμε από το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο που ξέσκισε μια πανέμορφη χώρα και ρήμαξε έναν αξιοπρεπή –κάποτε- λαό.

Και μετά; Μετά αρχίζουν τα δύσκολα. Γιατί θα πρέπει να απαλλαχτούμε και από τους εαυτούς μας.

Είμαι αισιόδοξος. Έχω πάντα στο μυαλό μου τον Χέλντερλιν: «Εκεί που αυξάνεται ο κίνδυνος, εκεί υπάρχει και η σωτηρία». Οι ποιητές δεν κάνουν ποτέ λάθος.

Τετάρτη 7 Απριλίου 2010

Neurons

Τρίτη 30 Μαρτίου 2010

Σ[χ]Σ

Ενός λεπτού ντροπή.

Σιωπή. Σκάστε όλοι σας.

Έστω και για ένα δευτερόλεπτο σκάστε.

Όχι άλλες κραυγές και δραματικές περιγραφές τρόμου από εσάς τους γυμνοσάλιαγκες “αστυνομικούς συντάκτες” που τρέφεστε με το αίμα των θυμάτων και τις ασφαλίτικες πληροφορίες. Σκάστε.

Όχι άλλες κοινωνιολογικές αναλύσεις για την καθημερινότητα, τον ρατσισμό και τις ταξικές αντιθέσεις, από εσάς τους ζάμπλουτους τηλεφωστήρες δημοσιογράφους που αγναντεύετε αποστειρωμένα τη ζωή, μέσα από τα σκούρα τζάμια των θωρακισμένων φοροκλοπιμαίων σας 4χ4. Σκάστε.

Όχι άλλα μαθήματα δημοκρατικής πυγμαχίας από εσένα ψυχοπαθή, μεγαλομανή καλαμοκαβαλάρη υπουργέ του παρακράτους και από σας τους αντιπολιτευόμενους ανεύθυνους τιμητές της τάξης και ασφάλειας. Σκάστε.

Όχι άλλες παραστάσεις κακομοιριάς και “συναδελφικότητας”, για πάσαν νόσο και πάσα μαλακίαν, από εσάς τους επαγγελματίες συνδικαλιστές της ερασιτεχνικής αστυνομίας στα κιτρινοπαράθυρα. Σκάστε.

Όχι άλλη υποκρισία, σκάστε όλοι σας.

..η συνέχεια στους Σχολιαστές Χωρίς Σύνορα

Τρίτη 23 Μαρτίου 2010

Gil

Ποιητής, συγγραφέας, συνθέτης, επαναστάτης.

Ο Gil Scott-Heron γεννήθηκε στο Σικάγο - την πρωταπριλιά του 1949. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στο Tennessee, μαζί με τη γιαγιά του Lillie. Όταν ο Scott-Heron ήταν 13 χρονών, μετακόμισε με τη μητέρα του στο Μπρονξ, της Νέας Υόρκης, όπου γράφτηκε στο DeWitt Clinton High School. Αργότερα μεταφέρθηκε στο Fieldston όταν ένας από τους δασκάλους του, εντυπωσιασμένος από τα γραπτά του, τα παρουσίασε στον διευθυντή του αγγλικού τμήματος του Fieldston και του χορηγήθηκε άμεσα πλήρης υποτροφία.

Οι συνθέσεις του Scott-Heron αναμιγνύουν στοιχεία jazz, blues και soul μουσικής. Οι στίχοι του περισσότερο θυμίζουν ποιήματα - με περιεχόμενο τα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα της εποχής. Η καταγραφή της δουλειάς του Scott-Heron συνδέεται με τον μαύρο μαχητικό ακτιβισμό ενώ έχει δεχτεί αρκετή και έντονη κριτική για μία από τις πιο γνωστές συνθέσεις του «Η επανάσταση δεν θα μεταδοθεί» ("The revolution will not be televised").

Ο Scott-Heron ξεκίνησε την καριέρα του ηχογραφώντας το 1970 το LP "Small Talk at 125th and Lenox". Τα 15 κομμάτια του πρώτου του άλμπουμ «εξετάζουν» θέματα όπως η επιπολαιότητα της τηλεόρασης και του καταναλωτισμού, η υποκρισία ορισμένων μαύρων-επαναστατών, η άγνοια των δυσκολιών που αντιμετωπίζει η λευκή μεσαία τάξη της πόλης και η ομοφοβία.

Είναι γνωστός σε πολλούς κύκλους ως ο νονός του ραπ και θεωρείται ευρέως ως ένας από τους ιδρυτικούς πατέρες του είδους του. Τη δεκαετία του '70 κυκλοφόρησε 9 άλμπουμ -τα περισσότερα μέσα από την Arista Records- και άλλα 3 την επόμενη δεκαετία, όλα από την ίδια εταιρεία, η οποία αργότερα διέκοψε κάπως απρόσμενα τη συνεργασία τους -εν μέσω περιοδείας- κάπου στα μέσα των 80s.

Καταδικάστηκε το 2001 σε ποινή φυλάκισης τριών ετών, μετά από σύλληψη στη Νέα Υόρκη για κατοχή κοκαΐνης. Αποφυλακίστηκε τελικά το 2003 με τον όρο να ακολουθήσει πρόγραμμα αποκατάστασης. Καταδικάστηκε ξανά το καλοκαίρι του 2006 για «παραβίαση της συμφωνίας» στο κέντρο αποκατάστασης. Ο λόγος που προέβαλλε ο Scott-Heron για την παραβίαση ήταν ότι η κλινική αρνήθηκε να του εφοδιάσει φάρμακα του HIV - αποκαλύπτοντας έτσι ότι πάσχει από τον ιό.

Ξεκίνησε τις συναυλίες αμέσως μόλις αποφυλακίστηκε - δηλώνοντας μάλιστα ότι ετοιμάζει καινούριο άλμπουμ. Η μουσική του Scott-Heron επηρέασε όλους τους μουσικούς της δεκαετίας του 1970 ενώ βοήθησε και στην μετέπειτα ανάπτυξη νέων αφροαμερικανικών μουσικών είδών όπως είναι η Hip Hop και η New Soul. Περιγράφεται από μουσικούς συγγραφείς, εκτός από «νονός του ραπ» και ως «ο μαύρος Bob Dylan».

Το καινούριο άλμπουμ του Gil Scott-Heron με τίτλο «I'm New Here» κυκλοφόρησε από την ανεξάρτητη δισκογραφική XL Recordings στις 9 Φεβρουαρίου του 2010. Ύστερα από δεκαέξι χρόνια ένας ζωντανός θρύλος επιστρέφει στα ράφια των δισκοπωλείων. Και έχει πολλά να μας πει. Ένας από τους σπουδαιότερους δίσκους που έχουν κυκλοφορήσει τον τελευταίο καιρό.



more: gilscottheron.net
download: Me and the devil
myspace: revolutionwillnotbetelevised


* Παντρεύτηκε την ηθοποιό Brenda Sykes, με την οποία απέκτησε μία κόρη - την Gia.
* Ο μπαμάς του έγραψε τη δική του ιστορία όντας ο πρώτος έγχρωμος παίκτης που έπαιξε στην Celtic.

Παρασκευή 19 Μαρτίου 2010

Μπα

Θα δανειστούνε φτηνά; Τι αγωνία κι αυτή! Έχασα τον ύπνο μου. Από που δικαιούμαι να αποζημιωθώ; Στέκεται εκεί και κοιτά. Δίχως αλκοόλ, χωρίς καπνό..

Και όλοι εκείνοι μακριά. «Γυμνοί από όνειρα - απόγονοι του τίποτα.» Ωράρια, σφραγίσματα και διατάξεις. Και ύστερα;

Κάποιος κάπου κάποτε - θα τελειώσει το αστείο. Θα ξημερώσει. Θα είσαι εκεί κι εμείς εδώ. Κάποια στιγμή θα φανεί.

Νομίζω πως αύριο είναι η στιγμή. Η πιο καταλληλη. Για όλους μας. Ίσως τότε που όλα θα λάμψουν.. Κι εσύ. Κι αν δεν έρθει ποτέ;

Μην είναι η ώρα του να φύγει.. Για πάντα. Ίσως και τώρα. Καληνύχτα μαλάκα. Τελείωσε η πλάκα. Πάμε μπροστά - δε βλέπω τίποτα από εδώ πίσω.

Sitdownbythefire

Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010

Tears

- Ευτυχώς που ο chrisochoidis έκοψε τα χημικά..

Τρίτη 2 Μαρτίου 2010

Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010

Unspoken

Θυμάσαι που λέγαμε για τους Hurts; Είμαι σίγουρος ότι δεν ξέχασες ποτέ. Μετά το Wonderful Life - που τελικά και τα ραδιόφωνα έσπασε και αναρριχήθηκε στις πρώτες θέσεις πολλών charts και αγαπήθηκε πολύ - έρχεται το Unspoken. Κλασική μπαλάντα των 80's - θυμίζει πολύ Simply Red - εδώ θα το ακούσουμε σε Remix του πολύ ανεβασμένου τελευταία παραγωγού Fred Falke. Το βίντεο αποτελείται από αποσπάσματα άλλων βίντεο των Hurts κομμένα και ραμμένα -θέλω να πιστεύω επιτυχώς- πάνω στο τραγούδι.


Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2010

Bells

Τρίτη μεσημέρι. Κάπου στο Βύρωνα. Ληστεία σε τράπεζα. Oι αστυνομικοί έστησαν ενέδρα και την ώρα που βγήκαν οι «κακοποιοί» από σπίτι της περιοχής τους ζήτησαν να παραδοθούν. Εκείνοι άνοιξαν πυρ. Οι αστυνομικοί ανταπέδωσαν. Κατά την ανταλλαγή πυρών τραυματίστηκε βαρύτατα ένας 25χρονος Αλβανός.

Ύστερα από λίγες στιγμές απεβίωσε. Άλλος ένας πολίτης και δύο αστυνομικοί τραυματίστηκαν. Όχι πολύ σοβαρά. Οι ληστές όμως συνελήφθησαν. Και αυτό είχε μόνο σημασία. «Επιτυχημένη η επιχείρηση στο Βύρωνα, αφού συνελήφθησαν δύο αδίσταχτοι και επικίνδυνοι κακοποιοί» ανακοίνωσε -φαντάζομαι υπερήφανα- υψηλόβαθμο στέλεχος της αστυνομίας.

Χωρίς ντροπή. Λίγες ώρες αργότερα βρέθηκε ολόκληρο οπλοστάσιο στο κρυσφήγετο των δύο δραστών. Ένας νεκρός. Αλλοδαπός. Ούτε λόγος για ευθύνες - ούτε κουβέντα για τιμωρίες. Σίγουρα έφταιγε εκείνος. Που παραβρέθηκε στη συμπλοκή. Που μετακόμισε στην Ελλάδα. Που ζούσε ανάμεσά μας. Αισχροί.

The high road

Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010

Gotye

Ο Gotye γεννήθηκε το 1980, στην πόλη Bruges του Βελγίου - μεγάλωσε όμως στην Αυσταλία. Ξεκίνησε να παίζει μουσική στην εφηβεία, με ένα ροκ συγκρότημα ονόματι Downstares - στη Μελβούρνη. Αργότερα ξεκίνησε να παίζει μόνος του και κόλλησε το ψευδώνυμο 'Gotye'.

To πραγματικό του όνομα είναι Wouter De Backer. Το Wouter στα γαλλικά σημαίνει Gaultier. Η μητέρα του τον φώναζε έτσι χαϊδευτικά κι έτσι βγήκε το ανορθόγραφο 'Gotye'.


Το 2007, κέρδισε το ARIA Award ως ο καλύτερος άνδρας καλλιτέχνης, ενώ τo 2008 το δεύτερό του άλμπουμ "Like Drawing Blood" αναδείχτηκε iTunes UK Album of the Year. Από το συγκεκριμένο δίσκο εγώ ξεχωρίζω τουλάχιστον τέσσερα κομμάτια.

Κατά πρώτο λόγο το The only way και το Learnalilgivinanlovin, το οποίο μάλιστα είναι και το μόνο single του άλμπουμ. Όπως επίσης, τα Coming Back και Hearts A Mess, τα οποία έχουν και καταπληκτικά videoclip.


Ακολουθεί το αγαπημένο μου The only way σε ένα βίντεο που έχει φτιάξει ο ίδιος ο Gotye για τις Live εμφανίσεις του..



download: the only way

Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2010

Lifestyle

Νεοναζί με Παραλλαγή
του Παναγιώτη Μπουγάνη

Διάφορες νεοναζιστικές ομάδες σε χώρες της Ευρώπης ψάχνουν τρόπους να αντιμετωπίσουν την κοινωνική απομόνωσή τους. Θέλουν να εμφανιστούν ως αντισυστημικοί αντικαπιταλιστές κατά της παγκοσμιοποίησης. Κλέβουν αντιμπεριαλιστικά, αντιαμερικανικά, σοσιαλιστικά και αναρχικά συνθήματα και τα προσαρμόζουν στις ρατσιστικές ιδέες τους. Κάποιοι φορούν μέχρι και παλαιστινιακή μαντίλα προσπαθώντας να καπηλευτούν το κίνημα των Παλαιστίνιων, για τους δικούς τους αντισημιτικούς λόγους.

Ορισμένες ομάδες στην Ελλάδα χρησιμοποιούν έντεχνα τον όρο «πατριωτική αριστερά». Χαρακτηριστική περίπτωση ο νεοναζιστικός «Μαύρος Κρίνος» που αποτελείται από πρώην χρυσαυγίτες. Καταφέρονται κατά της επίσημης «συμβιβασμένης» ακροδεξιάς. Ολοι όμως έχουν κοινό εχθρό τους «αντιρατσιστές πράκτορες του Σόρος», τους αριστερούς και τους αναρχικούς. Και εκτάκτως το νομοσχέδιο για τους μετανάστες που συσπείρωσε όλες τις ακροδεξιές τάσεις.

Η πρόσφατη επίθεση στην αντιρατσιστική συγκέντρωση στους Αμπελοκήπους, αναδεικνύει το νέο μεταλλαγμένο πρόσωπο της νεοναζιστικής ακροδεξιάς. Αποτελείται από ομάδες που δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν ακόμη και αντιφασιστικά σλόγκαν ώστε να διεισδύσουν στους νέους και ιδίως στους εφήβους. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι μεταξύ των συλληφθέντων υπήρχαν δεκατρείς ανήλικοι.

Συμμετείχαν στους «Αυτόνομους Εθνικιστές» που εδώ και καιρό διψούσαν για πιο «ακτιβιστική» δράση. Στις 10 Ιανουαρίου εισέβαλαν στα γραφεία του Πολιτιστικού Συλλόγου Ανω Αμπελοκήπων, με στόχο εκδήλωση της κίνησης «Απελάστε το ρατσισμό». Εγραψαν συνθήματα, διάβασαν κείμενο κατά του νομοσχεδίου για τη μετανάστευση και κατηγόρησαν ως προδότες όλους τους παρευρισκόμενους.

Αυτοαποκαλούνται «Αυτόνομοι», ενώ την ίδια στιγμή προτάσσουν ως σύμβολό τους ένα σταυρό μέσα σε κύκλο που σημαίνει «Λευκή Δύναμη». Μοιάζει με κακόγουστο αστείο ότι κατά την εισβολή τους στον χώρο φορούσαν μάσκες σαν αυτή του αναρχικού πρωταγωνιστή του «V for Vendetta», μιας ταινίας με σαφή αντιεξουσιαστικά μηνύματα.

από την Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία (31/01/10)

Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2010

Νότες

Έψαχνε ώρες να βρει από που ξεκίνησαν όλα αυτά. Τα θωλά τζάμια και η κάπνα του μπαρ δυσκόλευαν την «ανίχνευση». Δεν ήταν το αλκοόλ που τον δυσκόλευε να θυμηθεί. Ούτε το άγρυπνο βλέμμα του Ντο. Το υποσυνείδητό του είναι που τον κρατάει χρόνια πίσω. Και μήπως του Ντο δεν έκανε το ίδιο;

Πόσες ημέρες που ταξιδεύουν - δε θυμάται πλέον γιατί. Ο Ντο που ήταν καλός στα μαθηματικά έκανε κάτι περίεργους υπολογισμούς και του είπε τη Δευτέρα ότι έκλεισαν εκατόν πενήντα μερόνυχτα! Ο ένας δίπλα στον άλλον - κάποιες φορές και ο άλλος πάνω από τον ένα. Ανάλογα με το χρόνο και την τοποθεσία. [..]

Ο Ντο σήμερα ξύπνησε μουτρωμένος και με πάρα πολλά νεύρα και όταν ξυπνάει έτσι ο Ντο καλύτερα να μην του μιλάς. Το ήξερε αυτό ο Σολ - όμως κάθε φορά του λέει τα ίδια. Ότι δηλαδή όταν κοιμούνται όπου αποφασίσει εκείνος σηκώνεται ευδιάθετος και με όρεξη, ενώ όταν κατασκηνώνουν σε μέρος που αποφασίζει ο Σολ, όλα την επόμενη μέρα γυρίζουν από την άλλη.

Τα άκουσε για άλλη μία φορά ο Ντο και θύμωσε πολύ. Άρχισαν και οι δυο μαζί να τσακώνονται και να φωνάζουν ο ένας πιο δυνατά από τον άλλον - τόσο που κανείς δεν καταλάβαινε τι προσπαθεί να πει ο αντίλογος. Όταν συμβαίνει αυτό το πρωί, το βράδυ πάντοτε καταλήγουν σε κάποιο κακόφημο μπαρ να πίνουν ουίσκι.

Όμως τώρα ήταν η σειρά του Σολ να θυμώσει. Δεν μιλούσε καθόλου όλο το βράδυ - μόνο σκεφτόταν. Τον κοιτούσε ο Ντο μες στα μάτια κι εκείνος γύριζε και κοιτούσε στα μάτια τα δικά του - σαν να μην έβλεπε. Σαν να υπήρχε μία αόρατη επιφάνεια να τους χωρίζει. Το τσιγάρο του που το είχε ξεχάσει ανάμεσα στα δάχτυλά του, κόντευε να τελειώσει και να τα κάψει.

Πέρασαν ώρα έτσι αμίλητοι και σκεπτικοί - ο Σολ ίσως λίγο περισσότερο από τον Ντο. Ώσπου γύρισαν τριγύρω τα βλέμματά τους και δεν είδαν κανέναν. Η μουσική προσπαθούσε να ακουστεί από κάτι σάπια ηχεία και ο μπάρμαν μάλωνε με έναν νεαρό για ομάδες. Χαμογέλασαν. Έσφιξαν ο ένας το χέρι του άλλου και ξάφνου θυμήθηκαν ότι μοιράζονται την ίδια απόγνωση.

Σχεδόν μισός χρόνος και ούτε θυμούνται. Δεν υπάρχει «γιατί» στις μετακινήσεις τους πλέον - έτσι πρέπει. Ούτε «θέλω» ούτε «μπορώ» - απλά συμβαίνει. Κρατούσε σφιχτά ο ένας το χέρι του άλλου για κάμποση ώρα. Ο μπάρμαν σταμάτησε την κουβέντα - εκείνοι τα είπαν όλα μέσα από μία χειραψία. Και μάλλον ήρθε η στιγμή να συνεχίσουν. [..]

Όταν μπήκαν όλοι μαζί μες στο μαγαζί σκοτείνιασε ο τόπος. Σπασμένα μπουκάλια, κομμάτια από σπασμένους τσιμεντόλιθους, καδρόνια από το γιαπί παραδίπλα, πέτρες, λάμπες, λοστοί. Ο Σολ σηκώθηκε από το σκαμπώ και τράβηξε άγαρμπα τον Ντο προς την πόρτα. Ο νεαρός που λογομαχούσε πριν για τη Νιούκαστλ και για την Άρσεναλ θύμωσε λίγο περισσότερο με τη συζήτηση. [..]

Ο ήλιος βγαίνοντας είδε τον Ντο ακουμπισμένο σε μία σκάλα. Ο Σολ αιμόφυρτος - χτυπημένος από τους «εισβολείς» σε όλα τα μήκη και πλάτη του σώματος. Τον είχαν σακατέψει - έτσι, χωρίς λόγο. Και όμως θα άντεχε ο Σολ - αν ο Ντο δεν τον τραβούσε τόσο απότομα αναγκάζοντάς τον να πέσει με τα μούτρα στο μάρμαρο της εισόδου. Το χτύπημα ήταν σε άσχημο σημείο.

Έψαχνε ώρες να βρει από που ξεκίνησαν όλα αυτά. Τα θωλά τζάμια και η κάπνα του μπαρ δυσκόλευαν την «ανίχνευση». Δεν ήταν το αλκοόλ που τον δυσκόλευε να θυμηθεί. Ούτε το άγρυπνο βλέμμα του Ντο. Το υποσυνείδητό του είναι που τον κρατάει χρόνια πίσω. Και μήπως του Ντο δεν έκανε το ίδιο;


* Your arms around me

Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2010

Gunningham


Exit Through The Gift Shop
«Σε έναν κόσμο χωρίς κανόνες, ένας άντρας τους παραβίασε όλους»

Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2010

Life

This seven-year-old boy named Kiki was pulled yesterday from the rubble of his home after being trapped for nearly eight days.

Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2010

Fruitcake

Η ταινία Dirty Diaries είναι μία παραγωγή της Mia Engberg, που έκανε την πρεμιέρα της στη Στοκχόλμη τον Σεπτέμβριο του προηγούμενου έτους. Πρόκειται για τη συλλογή δώδεκα πορνογραφικών ταινιών μικρού μήκους με επίκεντρο τη γυναικεία απόλαυση.

Η προσέγγιση της ταινίας είναι καθαρά φεμινιστική, ενώ η δημιουργός σχολίασε σε πρόσφατη συνέντευξή της ότι «στόχος της είναι να αναδείξει τη σεξουαλικότητα με φυσικό τρόπο και να αποθαρρύνει την προβολή της γυναίκας σαν σεξουαλικό αντικείμενο».

Το Κέντρο Κινηματογράφου της Σουηδίας έδωσε επιχορήγηση 48.000 ευρώ στην ταινία. Και ενώ η υποδοχή της από το κοινό ήταν ενθουσιώδης, πολλοί ήταν αυτοί που αντέδρασαν λόγω του ότι οι φορολογούμενοι πλήρωσαν, εν αγνοία τους, μία παραγωγή που προορίζεται για τη βιομηχανία πορνό.



Χαρακτηριστικά, η Beatrice Fredriksson μέλος του συντηρητικού κόμματος του Fredrik Reinfeldt ανέφερε στο blog της ότι «η κυβέρνηση δεν θα έπρεπε να χρηματοδοτεί τέτοιου είδους ταινίες μόνο και μόνο επειδή θεωρούνται φεμινιστικές».

Η απάντηση της Engberg σε όσους την κακολογούν ήταν απόλυτη: «Δημιουργήσαμε μια 70λεπτη ταινία άριστης ποιότητας...και είναι μόνο 48.000 ευρώ. Θεωρώ ότι το Κέντρο Κινηματογράφου δε θα μπορούσε να αξιοποιήσει με καλύτερο τρόπο το συγκεκριμένο χρηματικό ποσό»

Και συνεχίζει αποκαλύπτοντας ότι «..πολλές από τις σκηνοθέτιδες -παρεμπιπτόντως όλες είναι γυναίκες- επέλεξαν αυτοβούλως να παίξουν στις ταινίες τους. Δε σημαίνει κάτι αυτό;»

Προσωπικά, είδα όλη την ταινία και έμεινα ευχαριστημένος. Κατεβάστε το Fruitcake όσοι θέλετε να πάρετε μια πρώτη ..γεύση!

more: dirtydiaries.se
download: fruitcake
infos: tvxs.gr

Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2010

Φωτιά!

Το defencenet.gr δημοσίευσε μια φωτοσοπιά -δήθεν διαφήμιση της Τουρκικής εταιρίας οπλικών συστημάτων Roketsan- που δείχνει την Βουλή των Ελλήνων να καίγεται με μια προφανέστατα κωμική λεζάντα (μετάφραση: «Σας αυξάνουμε τα ασφάλιστρα πυρασφάλειας από το 1988»).

Το αστείο είναι πως οι «δημοσιογράφοι-αναλυτές» που διαθέτουν και διδακτορικά, νόμιζαν ότι όντως πρόκειται για διαφημιστικό της Roketsan, όπως γράφουν στο σχετικό άρθρο, με υπογραφή (εδώ γελάμε) «Tμήμα ειδήσεων defencenet.gr»:

Πριν σας δώσω το λινκ που αποδεικνύει ότι πρόκειται για δημιουργία κάποιου άσχετου Τούρκου εθνικιού, αναρωτηθείτε πόσο μπουμπούνας πρέπει να είναι κάποιος για να πιστέψει ότι μια τόσο πρόχειρη (και φυσικά προκλητική) δουλειά θα μπορούσε να είναι επίσημη διαφήμιση μιας εταιρίας.

Η απάντηση από την αντίδραση του
wannabe Goebbels, εκπρόσωπου τύπου του Λά.Ο.Σ. κ. Αϊβαλιώτη, για την χθεσινή βομβιστική επίθεση στην Βουλή: «Οι εγχώριοι τρομοκράτες ίσως πήραν την ιδέα από την ιστοσελίδα της τουρκικής επιχείρησης όπλων «ROKETSAN», η οποία όπως παρουσιάζεται στην ιστοσελίδα του ηλεκτρονικού δελτίου www.defencenet.gr, δείχνει τη Βουλή των Ελλήνων στις φλόγες.» [Πηγή: Έθνος]

Το κόμμα του γκαιμπελισμού και του μακαρθισμού έχαψε αμάσητη την μπούρδα του defencenet και δεν έχασε την ευκαιρία να την προωθήσει για οπορτουνιστικούς και μικροπολιτικούς σκοπούς.

Στο ξεβράκωμα: Η φωτοσοπιά είναι δημιούργημα ενός Τούρκου σχολιαστή στο ελληνο-τουρκικό φόρουμ για θέματα άμυνας, Greece & Turkey Defence Forum. Όπως φαίνεται σε αυτό το thread, Έλληνες και Τούρκοι χρήστες γελάνε με τους δήθεν «δημοσιογράφους-αναλυτές». Μια μεγάλη μούντζα και στους υπόλοιπους λοβοτομημένους μπλόγκερ που αναδημοσίευσαν το άρθρο του defencenet.

Το blog τελείωσε. Προσοχή! Μην κάνεις εδώ κλικ.